Όμορφες λαμπερές παραλίες φαντάζουν εξωπραγματικές.

Φωτογραφία του Will Ho. Βιοφωτίζοντα βακτήρια στο κύμα, Μαλβίδες.

Ας χαλαρώσουμε για λίγο στον εκπληκτικά όμορφο πλανήτη που ζούμε. Ένα παράδειγμα ομορφιάς: παραλίες στις οποίες τα κύματα ή ακόμη και οι πατημασιές αποκαλύπτουν μια βιοφωτίζουσα λάμψη.

Μια παραλία στις Μαλβίδες έγινε διάσημη όταν ήρθαν στο φως φωτογραφίες ενός βιοφωτίζοντος θαύματος. Ευτυχώς το φαινόμενο αυτό δεν είναι απομονωμένο σε μία και μόνο τοποθεσία. Ο αστροφωτογράφος Phil Hart κατέγραψε μια περίοδο κατά την οποία οι λίμνες Gippsland της Αυστραλίας φωτίστηκαν λες και τα νερά ήταν γεμάτα με τόσα άστρα όσα και ο ουρανός.

Πολλά πλάσματα του βυθού των ωκεανών χρησιμοποιούν βιοφωτισμό για να βρουν ταίρι ή να προσελκύσουν το θήραμά τους. Το πιο γνωστό παράδειγμα βιοφωτισμού στην ξηρά είναι οι πυγολαμπίδες. Σε όλα αυτά τα περιστατικά το φως δημιουργείται από χημικές αντιδράσεις. Τα είδη χρησιμοποιούν διαφορετικούς τύπους φωτοφερίνης ή λουσιφερίνης (luciferin), μια κατηγορία χημικών που είναι ασταθή όταν εκτίθενται στο οξυγόνο, ως πηγή ενέργειας που απελευθερώνει φως όταν εκτίθεται στον αέρα. Το ένζυμο λουσιφεράση (Luciferase) λειτουργεί ως καταλύτης για να διασφαλίσει ότι η αντίδραση θα γίνει αρκετά γρήγορα ώστε να παραχθεί μια αξιοπρόσεχτη λάμψη.

Will Ho. Βιοφωτισμός από πατημασιές

Οι αντιδράσεις παράγουν φως συγκεντρωμένο σε μια στενή ζώνη μήκους κύματος, για αυτό μερικά είδη εντόμων ή βακτηρίων παράγουν συγκεκριμένο φως. Χωρίς την σπατάλη ενέργειας παράγεται αρκετή θερμότητα ή υπεριώδης ακτινοβολία από τις μορφές ζωής που μπορούν να παράγουν αρκετό φως για να τις προσέξουν χωρίς να εξαντλήσουν όλη την ενέργειά τους. Μια παρενέργεια είναι το φως έχει ένα δυνατό χρώμα (μπλε, πράσινο ή κίτρινο ανάλογα με χημικά που χρησιμοποιούνται) το οποίο είναι ακόμα πιο όμορφο στα μάτια μας απ ότι αν το φως ήταν λευκό.

Τα βακτήρια των ωκεανών φυσικά δεν έχουν ανάγκη από ζευγάρωμα. Πιστεύουμε ότι χρησιμοποιούν τη λάμψη ως μορφή αυτοάμυνας. Ενώ το φως τα κάνει πιο ορατά στα πλάσματα που θέλουν να τα φάνε, προσελκύει επίσης κυνηγούς μεγάλου επιπέδου της διατροφική αλυσίδας, παρέχοντας έτσι στα βακτήρια ένα επίπεδο ασφάλειας. Αντί να σπαταλούν την ενέργειά τους, τα βακτήρια λάμπουν μόνο όταν αισθάνονται κάτι το οποίο θα μπορούσε να τα καταναλώσει. Όμως αυτή η άμυνα μπορεί να ενεργοποιηθεί κατά λάθος από κύματα ή από πατημασιές.

Phil Hart  Πυρκαγιά και πλημμύρα έφερεαν βιοφωτίζοντα βακτήρια 

Οι περιοχές με βιοφωτίζοντα βακτήρια μπορούν να είναι τόσο μεγάλες ώστε να φαίνονται από τοδιάστημα. Συνήθως ωστόσο δεν είναι τόσο φωτεινές όσο στις εικόνες που βλέπουμε.

Δυστυχώς όμως τέτοια γεγονότα δεν μπορούν να προβλεφθούν. Όπως εξηγεί ο Hart, το γεγονός στο Grippsland από τεράστιες πυρκαγιές τις οποίες ακολούθησα μεγάλες πλημμύρες στην περιοχή των λιμνών. Τα θρεπτικά στοιχεία που ξεπλύθηκαν είχαν ως αποτέλεσμα το ξέσπασμα ενός είδους μικροοργανισμού το οποίο με τη σειρά του έγινε τροφή για άλλον, τον Noctiluca scintillans, ο οποίος έχει μια υπέροχη λάμψη. Ως έξτρα μπόνους, ενώ πολλά συγγενικά είδη είναι τοξικά, τα νερά που είναι γεμάτα με N scintillans είναι ασφαλή για τους ανθρώπους.

Phil Hart. Μέσα στη λίμνη

Will Ho. Αυξάνονται τα κύματα, αυξάνεται η λάμψη

Phil Hart. Ο γαλαξίας και η λάμψη