Προσθετικό χέρι ρομπότ δίνει σε παράλυτο την αίσθηση της αφής

Επιστήμονες στις ΗΠΑ, που εργάζονται για λογαριασμό της Υπηρεσίας Έρευνας Προωθημένων Αμυντικών Προγραμμάτων (DARPA) του Πενταγώνου των ΗΠΑ, δημιούργησαν ένα προσθετικό ρομποτικό χέρι, το οποίο συνδέεται απευθείας στον εγκέφαλο και έδωσε σε παράλυτο την αίσθηση ξανά ότι έχει αφή.

Είναι η πρώτη φορά που παράλυτοι άνθρωποι κατάφεραν να «νιώσουν» χάρη σε ένα τεχνητό μέλος, γεγονός που θεωρείται σημαντικό επίτευγμα στο πεδίο της ιατρικής τεχνολογίας.

Οι ερευνητές του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς, σύμφωνα με τις βρετανικές «Γκάρντιαν» και «Ιντιπέντεντ», πειραματίστηκαν με έναν 28χρονο άνδρα που είχε μείνει παράλυτος για πάνω από μία δεκαετία μετά από τραύμα στη σπονδυλική στήλη του.

Οι ερευνητές συνέδεσαν το προσθετικό χέρι μέσω ηλεκτροδίων με τα κατάλληλα εγκεφαλικά κέντρα που ελέγχουν την κίνηση και την αίσθηση. Αυτό επέτρεψε στον άνδρα όχι μόνο να ελέγχει τις κινήσεις του τεχνητού χεριού του, αλλά και να αισθάνεται αυτά που άγγιζε με τα δάχτυλα του, χάρη στους αισθητήρες που διέθετε το ρομποτικό άκρο.

Ακόμη και με κλειστά μάτια, ο ασθενής μπορούσε να καταλάβει με ακρίβεια σχεδόν 100%, αν κάποιος άγγιζε το φυσικό ή το τεχνητό χέρι του.

O Τζάστιν Σάντσεζ, επικεφαλής τoυ σχετικού προγράμματος της DARPA, δήλωσε ότι η αίσθηση αφής είναι σχεδόν φυσική. Αυτό, όπως είπε, είναι το «κλειδί» για να μπορεί ένας άνθρωπος με τεχνητό χέρι να εκτελεί κινήσεις ακριβείας.

Μην κοιμηθείτε για να ξεχάσετε μια τραυματική εμπειρία πιο γρήγορα.

Μια ομάδα ειδικών από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης υποστηρίζουν, ότι ενώ ο ύπνος βοηθά στην ταξινόμηση και αποθήκευση των αναμνήσεων, μπορεί να μην είναι και τόσο αποτελεσματικός στην περίπτωση ενός δυσάρεστου γεγονότος που θέλει κανείς να ξεχάσει.


Το εύρημα αυτό μπορεί να βοηθήσει τους γιατρούς στην καλύτερη θεραπεία ασθενών, καθώς συνήθως συνταγογραφούν υπνωτικά χάπια σε ανθρώπους που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν οδυνηρά επεισόδια/εμπειρίες. Οι ερευνητές έδειξαν στους συμμετέχοντες ένα φιλμ με συναισθηματικά τραυματικές σκηνές, προτού τους εμποδίσουν να κοιμηθούν ή τους επιτρέψουν να κοιμηθούν φυσιολογικά το βράδυ στο σπίτι τους.


Η DrKatharinaWulff σχολίασε σχετικά: «Η ομάδα που στερήθηκε τον ύπνο βίωσε λιγότερες ενοχλητικές αναμνήσεις, σε σχέση με αυτούς που ήταν σε θέση να κοιμηθούν κανονικά. Γνωρίζουμε, ότι ο ύπνος βελτιώνει την αποδοτικότητα της μνήμης, συμπεριλαμβανομένης της συναισθηματικής μνήμης, όμως μπορεί να υπάρχουν στιγμές που η υπενθύμιση γεγονότων να μην είναι βοηθητική». Όπως αναφέρει δημοσίευμα της MailOnline, οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι απαιτείται να γίνουν περαιτέρω έρευνες, καθώς τα λεγόμενα «flashbacks» είναι έχουν κατανοηθεί πλήρως και τα πραγματικά τραυματικά γεγονότα δε μπορούν να αναπαραχθούν σε συνθήκες εργαστηρίου.


Τα συμπεράσματα της ερευνητικής εργασίας δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Sleep.

16 πράγματα που ίσως δεν γνωρίζετε για το Πάσχα

Ο εορτασμός της Μεγάλης Εβδομάδας αλλά και της Ανάστασης πιστεύεται ότι ξεκίνησε μόλις ένα χρόνο μετά τη χρονιά που τοποθετείται ιστορικά η πιθανή σταύρωση του Χριστού. Οι πρώτες επίσημες γραπτές μαρτυρίες τέτοιων τελετουργικών εμφανίζονται όμως σε κείμενα του 4ου αιώνα μετά Χριστόν.

Η Α' Οικουμενική Σύνοδος του 325 μ.Χ. αποφάσισε το Πάσχα να εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο της εαρινής ισημερίας.

Κάθε χρόνο παράγονται σε ολόκληρο τον κόσμο 90 εκατομμύρια σοκολατένιοι πασχαλινοί λαγοί!
3 στους 4 ανθρώπους (ήτοι το 76%), τρώνε τον πασχαλινό λαγό... από τα αυτιά!

Το πρώτο σοκολατένιο αυγό έτσι όπως το γνωρίζουμε σήμερα φτιάχτηκε στη Γερμανία το 19ο αιώνα.

Το μεγαλύτερο σοκολατένιο αυγό φτιάχτηκε το 2011 στην Ιταλία. Είχε ύψος 10,4 μέτρα και ζύγιζε 7.200 κιλά.

Αρχικά, τα πασχαλινά καλάθια φτιάχνονταν για να θυμίζουν φωλιές πουλιών.

Κάθε Πάσχα, στη Νορβηγία, το έθιμο επιβάλλει να λύνονται οι πιο μυστηριώδεις υποθέσεις φόνων!

Στο Saalfeld της ανατολικής Γερμανίας, στολίζουν... δέντρο το Πάσχα. Περίπου 50 χρόνια πριν, η γνωστή οικογένεια Kraft (ναι της ομώνυμης βιομηχανίας) ξεκίνησε να στολίζει ένα πασχαλινό δέντρο με 9.000 πασχαλινά αυγά. Έκτοτε, αποτελεί έθιμο απαράβατο.

Ενώ στην Ελβετία στολίζουν... πηγάδια. Το έθιμο έχει ως στόχο να τιμά το πολύτιμο δώρο της φύσης, το νερό.

Οι γνωστές φιγούρες που σχεδιάζουμε πάνω στα πασχαλινά αυγά ονομάζονται Pysanka. Είναι ένα έθιμο που έρχεται από την Ουκρανία και στην ουσία πρόκειται για γραφή και όχι για ζωγραφική πάνω στα αυγά.

Το έθιμο του να χαρίζουμε αυγά ο ένας στον άλλο το Πάσχα είναι έθιμο που υπάρχει... προ Χριστού! Απαντάται στις παραδόσεις των Περσών, των Αιγυπτίων, των Γαλατών, των Ρωμαίων και των Ελλήνων. Γιατί για τους λαούς αυτούς το αυγό είναι σύμβολο της ζωής. Βέβαια οι λαοί αυτοί χάριζαν αυγά σε άλλες μεγάλες γιορτές αφού δεν είχαν... Πάσχα!

Κάθε παιδί στη Μεγάλη Βρετανία παίρνει δώρο κάθε χρόνο 8,8 πασχαλινά αυγά.
1 στα 5 παιδιά οδηγείται στο νοσοκομείο με συμπτώματα που οφείλονται στην υπερκατανάλωση αυγών.

1 στα 10 παιδιά τρώει το αυγό του πριν την Κυριακή του Πάσχα.

Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας, οι πιστοί παίρνουν μαζί τους στην εκκλησία τα κόκκινα αυγά και τα τσουγκρίζουν στη διάρκεια της αναστάσιμης λειτουργίας.  

Γιατί Καθολικοί και Ορθόδοξοι δεν γιορτάζουν μαζί το Πάσχα;

Όλα ξεκινούν από τις προγονικές ρίζες του χριστιανισμού και τους Εβραίους, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν το σεληνιακό ημερολόγιο που βασιζόταν στον κύκλο της Σελήνης. Γιόρταζαν το Πάσχα -από την εβραϊκή λέξη «πεσάχ» που σημαίνει «διέλευση» (το πέρασμα της Ερυθράς Θάλασσας από το Μωυσή και τους Εβραίους που οδήγησε έξω από την Αίγυπτο)- την 14η του μήνα Νισάν, η οποία ήταν η μέρα της πρώτης εαρινής πανσελήνου, που συμβαίνει κατά την εαρινή ισημερία ή αμέσως μετά από αυτήν.

Η εαρινή ισημερία συνδέθηκε με τον εορτασμό του Χριστιανικού Πάσχα από τα πρώτα κιόλας χρόνια μετά την Ανάσταση του Χριστού. Αυτό συνέβη, επειδή ο Χριστός αναστήθηκε την πρώτη ημέρα μετά το Εβραϊκό Πάσχα, που έπεσε εκείνο το χρόνο Σάββατο (το οποίο άρχιζε τότε -όπως και οι υπόλοιπες ημέρες- στις 6 το απόγευμα της Παρασκευής).

Αρχικά, οι διάφορες χριστιανικές τοπικές εκκλησίες γιόρταζαν το Πάσχα σε διαφορετικές ημερομηνίες. Οι ιουδαΐζουσες εκκλησίες κυρίως της Μικράς Ασίας το γιόρταζαν κατά την ημέρα του θανάτου του Χριστού την 15η του εβραϊκού μήνα Νισάν (σε όποια ημέρα της εβδομάδας έπεφτε), ενώ οι εθνικές εκκλησίες προτιμούσαν την πρώτη Κυριακή -ως αναστάσιμη ημέρα- μετά τη πρώτη εαρινή πανσέληνο.

Λόγω αυτών των διαφωνιών, η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος στη Νίκαια, υπό τον Μέγα Κωνσταντίνο το 325 μ.Χ., αποφάσισε ότι το Πάσχα θα εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο της άνοιξης και, αν η πανσέληνος συμβεί Κυριακή, τότε την αμέσως επόμενη Κυριακή. Με αυτό τον τρόπο, αφενός το χριστιανικό Πάσχα δεν θα συνέπιπτε ποτέ με το εβραϊκό, αφετέρου ο εορτασμός του χριστιανικού Πάσχα συνδέθηκε με ένα αστρονομικό φαινόμενο, την εαρινή ισημερία και την πρώτη πανσέληνο της άνοιξης (την «Πασχαλινή πανσέληνο»).

Συνεπώς, για να υπολογιστεί η ημερομηνία του Πάσχα ενός έτους, αρκούσε να βρεθεί αρχικά η ημερομηνία της πρώτης εαρινής πανσελήνου και, στη συνέχεια, η πρώτη Κυριακή μετά από αυτή την πανσέληνο. Η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος ανέθεσε στον Πατριάρχη Αλεξανδρείας να γνωστοποιεί κάθε χρόνο στις άλλες εκκλησίες την ημέρα του Πάσχα, αφού προηγουμένως είχε υπολογιστεί η ημερομηνία της πρώτης εαρινής πανσελήνου, με τη βοήθεια των αστρονόμων της Αλεξάνδρειας.

Τα λάθη στους υπολογισμούς

Το ημερολόγιο που ίσχυε την εποχή της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, ήταν το Ιουλιανό που είχε θεσπίσει ο Ιούλιος Καίσαρας το 45 π.Χ., με τη βοήθεια του αλεξανδρινού αστρονόμου Σωσιγένη. Ο τελευταίος, βασιζόμενος στους υπολογισμούς του Ιππάρχου (ο οποίος πριν έναν αιώνα με αξιοθαύμαστη ακρίβεια είχε υπολογίσει πως το ηλιακό έτος έχει διάρκεια 365,242 ημερών), θέσπισε ένα ημερολόγιο, του οποίου τα έτη είχαν 365 ημέρες, ενώ σε κάθε τέταρτο έτος (το λεγόμενο «δίσεκτο») πρόσθετε μία ακόμα ημέρα.

Όμως, σύμφωνα με τον Διονύση Σιμόπουλο, επίτιμο διευθυντή του Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου, το Ιουλιανό Ημερολόγιο είχε μια μικρή απόκλιση, καθώς η διάρκεια του ηλιακού έτους στην πραγματικότητα είναι 365,242199 ημέρες. Έτσι, το έτος του Σωσιγένη είναι μεγαλύτερο του πραγματικού κατά 11 λεπτά και 13 δευτερόλεπτα.

Ανά τετραετία το μικρό αυτό σφάλμα φθάνει περίπου τα 45 λεπτά, ενώ κάθε 129 χρόνια φθάνει την μία ημέρα, με αποτέλεσμα να μετακινείται συνεχώς νωρίτερα η εαρινή ισημερία. Το λάθος συσσωρευόταν και έτσι ενώ η εαρινή ισημερία την εποχή του Χριστού συνέβη στις 23 Μαρτίου, το 1582 μ.Χ. είχε φτάσει να συμβαίνει στις 11 Μαρτίου.

Εκείνο το έτος, ο πάπας Γρηγόριος ΙΓ' ανέθεσε στους αστρονόμους Χριστόφορο Κλάβιους και Λουίτζι Λίλιο να προωθήσουν μία ημερολογιακή μεταρρύθμιση. Η 5η Οκτωβρίου 1582 μετονομάστηκε 15η Οκτωβρίου, προκειμένου να διορθωθεί το λάθος των δέκα ημερών, που είχαν συσσωρευθεί τους προηγούμενους 11 αιώνες, έτσι ώστε η εαρινή ισημερία να επιστρέψει στην 21η Μαρτίου, όπως είχε συμβεί κατά την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο.

Το Νέο ή Γρηγοριανό Ημερολόγιο υιοθετήθηκε από τα καθολικά κράτη της Ευρώπης μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια, ενώ τα προτεσταντικά καθυστέρησαν πολύ περισσότερο. Η αντίδραση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Γρηγοριανό Ημερολόγιο ήταν ακόμη πιο μεγάλη, με συνέπεια το Ιουλιανό Ημερολόγιο να παραμείνει σε ισχύ σε όλα τα Ορθόδοξα κράτη έως τον 20ο αιώνα.

Η αλλαγή στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα το Ιουλιανό Ημερολόγιο αντικαταστάθηκε από το Γρηγοριανό, αρχής γενομένης στις 16 Φεβρουαρίου 1923, η οποία μετονομάστηκε σε 1η Μαρτίου. Αφαιρέθηκαν δηλαδή 13 ημέρες από το 1923, γιατί στις δέκα ημέρες λάθους Γρηγοριανού και Ιουλιανού μεταξύ 325 μ.Χ. και 1582 είχαν προστεθεί άλλες τρεις ημέρες, στη διάρκεια των περίπου τρεισήμισι αιώνων που είχαν περάσει από την εισαγωγή του Γρηγοριανού Ημερολογίου στη Δύση.

Αρχικά η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία -αντίθετα από το ελληνικό κράτος- διατήρησε το Ιουλιανό Ημερολόγιο, αλλά το 1924 αποδέχτηκε το εκκλησιαστικό ημερολόγιο να ταυτισθεί με το πολιτικό και να ισχύσει για τις ακίνητες εορτές. Δεν έκανε όμως κάτι ανάλογο για το Πασχάλιο Ημερολόγιο και για τις κινητές εορτές, που εξακολουθούν να υπολογίζονται με βάση το Ιουλιανό ή Παλαιό Ημερολόγιο.

Όμως, η διαφορά του εορτασμού του Πάσχα ανάμεσα σε Ορθόδοξους και Καθολικούς δεν βασίζεται μόνο στο λάθος του Ιουλιανού Ημερολογίου, αλλά και στο σφάλμα του λεγόμενου «Μετωνικού Κύκλου» του 5ου αιώνα π.Χ., τον οποίο χρησιμοποιούσαν οι χριστιανοί αλεξανδρινοί αστρονόμοι και με βάση τον οποίο η Ορθόδοξη Εκκλησία εξακολουθεί να υπολογίζει τις ημερομηνίες των μελλοντικών εαρινών πανσελήνων.

Στις 13 ημέρες της λανθασμένης Ιουλιανής εαρινής ισημερίας, πρέπει να προστεθεί και το λάθος του 19ετούς Μετωνικού κύκλου, το οποίο ανέρχεται, από το 325 μ.Χ. έως σήμερα, σε τέσσερις έως πέντε περίπου ημέρες, με συνέπεια η Μετώνεια (ή Ιουλιανή) πανσέληνος να υπολογίζεται τέσσερις έως πέντε ημέρες αργότερα από την πραγματική.

Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία εξακολουθεί να χρησιμοποιεί το παλαιό Ιουλιανό Ημερολόγιο και τον κύκλο του Μέτωνος για τον προσδιορισμό της ημερομηνίας του Πάσχα. Έτσι, συχνά το ορθόδοξο Πάσχα εορτάζεται όχι την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο, αλλά την επόμενη (όπως το 2012) ή μετά τη δεύτερη εαρινή πανσέληνο (όπως το 2002 και το 2013), αντί της πρώτης Κυριακής μετά την πρώτη εαρινή πανσέληνο, όπως είχε ορίσει η Σύνοδος της Νίκαιας.

Κοινό Πάσχα

Οι Καθολικοί γιορτάζουν το Πάσχα σύμφωνα με τον κανόνα της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, αλλά η εαρινή ισημερία και η εαρινή πανσέληνος υπολογίζονται σύμφωνα με το νέο Γρηγοριανό Ημερολόγιο, έχοντας λάβει υπόψη και το Μετώνειο σφάλμα. Έτσι, η Γρηγοριανή - Καθολική πανσέληνος είναι πολύ πιο κοντά στην αστρονομική (συχνά συμπίπτει ή απέχει μόνο μια ημέρα) από ό,τι η Ιουλιανή - Ορθόδοξη.

Στον 21ο αιώνα τα όρια εορτασμού του Ορθόδοξου Πάσχα υπολογίζεται ότι είναι από τις 4 Απριλίου το νωρίτερο έως τις 8 Μαΐου το αργότερο. Τα όρια του Καθολικού Πάσχα είναι από τις 22 Μαρτίου το νωρίτερο έως τις 25 Απριλίου το αργότερο. Αυτό σημαίνει ότι οι Καθολικοί δεν θα έχουν ποτέ Πάσχα τον Μάιο και οι Ορθόδοξοι ποτέ Πάσχα τον Μάρτιο.

Από κοινού εορτάζεται το Πάσχα για Ορθόδοξους και Καθολικούς, όταν τόσο η Γρηγοριανή, όσο και η Ιουλιανή - Μετώνεια πασχαλινή πανσέληνος πέσουν από την Κυριακή μέχρι το Σάββατο της ίδιας εβδομάδας (αρκεί να είναι μετά τις 3 Απριλίου και οι δύο πανσέληνοι), οπότε την αμέσως επόμενη Κυριακή είναι το κοινό Πάσχα.

Αυτό συνέβη το 2014, ενώ κοινός θα είναι ο εορτασμός και τα έτη 2017 (στις 16 Απριλίου), 2025 (20 Απριλίου), 2028, 2031, 2034, 2037, 2038, 2041 κ.α. Συνολικά, κατά τον τρέχοντα αιώνα το Πάσχα θα είναι κοινό 31 έτη, ενώ κάθε επόμενο αιώνα αυτό θα συμβαίνει όλο και πιο σπάνια.
Το τελευταίο κοινό Πάσχα υπολογίζεται ότι θα συμβεί το έτος 2698, καθώς μετά το 2700 -λόγω συσσώρευσης του Μετώνειου σφάλματος- δεν θα μπορούν να συμπέσουν ποτέ την ίδια εβδομάδα η Ιουλιανή και η Γρηγοριανή πανσέληνος.

Διχογνωμία για τον πρόγονο του ανθρώπου – Australopithecus prometheus

Μια νέα προηγμένη μέθοδος ραδιοχρονολόγησης εφαρμόστηκε στα απολιθώματα ενός ανθρωπίδη που είχαν ανακαλυφθεί τη δεκαετία του 1990 σε σπήλαιο  της Νοτίου Αφρικής και ανατρέπει την κρατούσα θεωρία για τον άμεσο πρόγονο του σύγχρονου ανθρώπου.

Παρότι το απολίθωμα είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια οι παλαιοντολόγοι αδυνατούσαν να καταλήξουν σε ασφαλή χρονολόγηση. Η μέθοδος ραδιοχρονολόγησης με άνθρακα-14  οδηγούσε σε εκτιμήσεις που κυμαίνονταν από τα 2,2 έως τα 4 εκατομμύρια χρόνια, διάστημα τεράστιο για εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων.

—Η νέα μέθοδος χρονολόγησης

Αρκετά χρόνια μετά η προηγμένη μέθοδος ραδιοχρονολόγησης με βάση τα ισότοπα αλουμινίου και βηρυλλίου, στοιχεία που βρέθηκαν σε πετρώματα και ιζήματα στο σημείο όπου βρέθηκε ο σκελετός.

Παρόλα αυτά ανεξάρτητοι ερευνητές εκφράζουν επιφυλάξεις για την ακρίβεια της νέας χρονολόγησης.

Υποστηρίζουν ότι η μέθοδος μπορεί να εφαρμόστηκε σε πετρώματα που δεν έχουν την ίδια ηλικία με το απολίθωμα. Επισημαίνουν επίσης ότι η τεχνική αλουμινίου-βηρυλλίου δεν είναι κατάλληλη για τις ασβεστολιθικές σπηλιές της Νοτίου Αφρικής.

—Η σύγκριση με τη Λούσι

Ο ανθρωπίδης του είδους Australopithecus prometheus ζούσε στην Αφρική κατά την ίδια περίοδο με το αρχαιότερο γνωστό απολίθωμα ανθρωπίδη, δηλαδή τον Australopithecus afarensis. Ο Α.afarensis θεωρείται μέχρι σήμερα ο πιθανότερος άμεσος πρόγονος του γένους Homo, το οποίο εμφανίστηκε πριν από 2 έως 3 εκατομμύρια χρόνια και έδωσε τον σύγχρονο άνθρωπο Homo sapiens.

Απολίθωμα του Australopithecus afarensis, η περίφημη “Λούσι” βρέθηκε στην Αιθιοπία και χρονολογείται στα 3,2 εκατομμύρια χρόνια.

—Πώς έμοιαζε ο Australopithecus prometheus

Ο σκελετός είχε ανακαλυφθεί σχεδόν πλήρης, σε πολύ καλή κατάσταση και ανήκε σε θηλυκό άτομο που έλαβε το όνομα «Μικροπόδαρη».

Η Μικροπόδαρη έμοιαζε με γορίλα στο πρόσωπο, περπατούσε στα δύο πόδια και είχε μεγάλους αντίχειρες σαν του σύγχρονου ανθρώπου.

«Το γεγονός ότι υπήρχαν τουλάχιστον δύο είδη [αυστραλοπίθηκου] που ζούσαν την ίδια περίοδο σε διαφορετικές περιοχές της Αφρικής εγείρει το ερώτημα του πόσα ακόμα είδη μπορεί να υπήρχαν αλλά να μην έχουν ακόμα ανακαλυφθεί» σχολίασαν στο Reuters οι παλαιοανθρωπολόγοι Ρον Κλαρκ και Κάθι Κούμαν του Πανεπιστημίου του Γουιτγουότερσραντ στη Νότιο Αφρική.

Η εικόνα αναμένεται να γίνει πιο σαφής του χρόνου, οπότε αναμένεται να δημοσιευτεί μια πιο λεπτομερής ανατομική ανάλυση της «Μικροπόδαρης».

Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature.

Ασφαλής μπαταρία αλουμινίου με χιλιάδες κύκλους υπερταχείας επαναφόρτισης

Επιστήμονες του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια εφηύραν την πρώτη μπαταρία υψηλής αποδοτικότητας η οποία διακρίνεται για τους ταχύτατους χρόνους φόρτισης, τη μεγάλη διάρκεια και το πολύ χαμηλό κόστος.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η νέα τεχνολογία προσφέρει μια ασφαλή εναλλακτική λύση έναντι των περισσότερων μπαταριών ευρείας χρήσης που κυκλοφορούν στο εμπόριο.

Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον καθηγητή χημείας Χονγκτζίε Ντάι του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια δήλωσαν ότι η καινοτομική μπαταρία «μπορεί να αντικαταστήσει τις υπάρχουσες αλκαλικές μπαταρίες, οι οποίες βλάπτουν το περιβάλλον, αλλά και τις μπαταρίες ιόντων-λιθίου, οι οποίες ενίοτε τυλίγονται στις φλόγες».

Ο Ντάι και οι συνάδελφοί του περιγράφουν την καινοτομική μπαταρία ως μια “ταχύτατα επαναφορτιζόμενη μπαταρία ιόντων-αλουμινίου” στη διαδικτυακή έκδοση της επιθεώρησης Nature της 6ης Απριλίου.

Οι επιστήμονες διερευνούσαν εδώ και καιρό τις δυνατότητες αξιοποίησης του αλουμινίου (ή αργιλίου) στις μπαταρίες, λόγω του χαμηλού κόστους του, της μικρής ευφλεκτότητάς του και της υψηλής δυνατότητας αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας.

Εδώ και δεκαετίες, οι επιστήμονες έχουν προσπαθήσει χωρίς επιτυχία να αναπτύξουν μια εμπορικά βιώσιμη μπαταρία από αλουμίνιο. Εμπόδιο ήταν η εξεύρεση υλικών ικανών να παράξουν επαρκή ηλεκτρική τάση κατόπιν επανειλημμένων κύκλων φόρτισης και αδειάσματος.

—Η νέα τεχνολογία

Η νέα μπαταρία αποτελείται από δύο ηλεκτρόδια, μία αρνητικά φορτισμένη άνοδο από αλουμίνιο και μια θετικά φορτισμένη κάθοδο από γραφίτη -υλικό από άνθρακα που επιλέχθηκε σχεδόν κατά λάθος. Τα δύο ηλεκτρόδια τοποθετήθηκαν σε ένα ιοντικό υγρό ηλεκτρολύτη -ένα αλάτι υπό υγρή μορφή σε θερμοκρασία δωματίου- και όλα μαζί σε ένα περίβλημα από πολυμερές.

Αντίθετα με τις μπαταρίες λιθίου-ιόντων που σήμερα χρησιμοποιούνται σε εκατομμύρια φορητούς υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα, αεροπλάνα, αυτοκίνητα κ.α., οι οποίες είναι επικίνδυνες να πιάσουν φωτιά ξαφνικά, οι νέες μπαταρίες είναι φαίνεται να είναι πιο ασφαλείς ενώ παράγουν περίπου δύο βολτ ηλεκτρισμού (έναντι ενάμισι βολτ των συμβατικών αλκαλικών μπαταριών).

Επιπλέον, αντί να χρειάζονται ώρες για την επαναφόρτισή τους, μπορούν να το κάνουν μόλις σε ένα λεπτό. Επίσης, διαρκούν για περισσότερους από 7.500 κύκλους επαναφόρτισης χωρίς απώλειες στην ικανότητα αποθήκευσης ενέργειας (ενώ μια τυπική μπαταρία λιθίου-ιόντων διαρκεί περίπου 1.000 κύκλους επαναφόρτισης).

Επιπρόσθετο πλεονέκτημα είναι η ευκαμψία, ιδιότητα που τις καθιστά κατάλληλες για χρήση σε εύκαμπτες ηλεκτρονικές συσκευές. Τέλος το βασικό υλικό, το αλουμίνιο, είναι σαφώς φθηνότερο μέταλλο ως πρώτη ύλη σε σχέση με το πολύ σπανιότερο λίθιο.

Οι ερευνητές δεν αποκλείουν μάλιστα τη δυνατότητα να κατασκευάσουν μελλοντικά μια πολύ μεγάλη μπαταρία αλουμινίου, η οποία θα διαρκεί για δεκάδες χιλιάδες κύκλους επαναφόρτισης και έτσι θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στο δίκτυο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ).

Αυτό που απομένει είναι να γίνουν τεχνικές βελτιώσεις, ώστε η νέα μπαταρία να μπορεί να παράγει περισσότερα από δυο βολτ ρεύματος, το μισό δηλαδή περίπου μιας τυπικής μπαταρίας λιθίου.

NASA: ιστορικές διαστημικές ηχογραφήσεις ελεύθερα στο ίντερνετ

Από ιστορικές φράσεις, όπως το «Χιούστον έχουμε πρόβλημα», μέχρι τους απόκοσμους ήχους των κεραυνών του Δία, η NASA ανάρτησε ένα μεγάλο μέρος των εξωγήινων ηχογραφήσεών της στο SoundCloud.

Πολλοί από τους ήχους της συλλογής ήταν ήδη διαθέσιμοι στο ευρύ κοινό, όμως η συγκέντρωσή τους στην δημοφιλή πλατφόρμα μουσικής κάνει πιο εύκολο τον εντοπισμό τους.

Οι ηχογραφήσεις δεν έχουν πνευματικά δικαιώματα και έτσι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ελεύθερα από τους μουσικούς.

Ορισμένες από τις ηχογραφήσεις της NASΑ ήταν ήδη διαθέσιμες για κατέβασμα, ενώ η ηλεκτρονική βιβλιοθήκη Archive.org προσφέρει μια ακόμα μεγαλύτερη συλλογή ήχων της NASA.

Όπως αναφέρει το Createdigitalmusic.com, αντίστοιχες βιβλιοθήκες διαστημικών ήχων προσφέρουν επίσης η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA και το Πανεπιστήμιο της Άιοβα.

Οι λέξεις αποτυπώνονται στο μυαλό ως εικόνες

Όταν μαθαίνουμε γραφή, ο εγκέφαλός μας δε μαθαίνει τα ξεχωριστά γράμματα των λέξεων, αλλά αντίθετα είναι έτσι προγραμματισμένος ώστε να θυμάται κάθε λέξη σα σύνολο.

Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει μία νέα έρευνα, σύμφωνα με την οποία οι νευρώνες ανταποκρίνονται διαφορετικά στις πραγματικές λέξεις.

Κατά τη διάρκεια πειραμάτων, οι σαρώσεις του εγκεφάλου των εθελοντών αποκάλυψαν ότι οι νέες λέξεις εμφανίζονται σα σχήματα, αντί σα μια ομάδα γραμμάτων, κάνοντας τους ερευνητές να μιλούν για ένα «οπτικό λεξικό».

Η έρευνα που διεξήχθη από μια ομάδα ερευνητών στο Georgetown University Medical Centre, υποστηρίζει ότι ο εγκέφαλος είναι «ολιστικά συντονισμένος» να αναγνωρίζει ολόκληρες λέξεις.

Ο επικεφαλής της μελέτης, Dr Maximilian Riesenhuber, από το εργαστήριο υπολογιστικής, γνωστικής νευροεπιστήμης δήλωσε σχετικά: «Δεν αναγνωρίζουμε λέξεις συλλαβίζοντάς τες γρήγορα ή αναγνωρίζοντας τμήματα των λέξεων, όπως έχουν υποστηρίξει ορισμένοι ερευνητές. Αντίθετα, οι νευρώνες σε ένα μικρό τμήμα του εγκεφάλου θυμούνται πώς δείχνουν οι λέξεις σα σύνολο, χρησιμοποιώντας κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ‘οπτικό λεξικό’».

Η μικρή αυτή περιοχή του εγκεφάλου βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του οπτικού φλοιού, απέναντι από την ατρακτοειδή περιοχή προσώπου στη δεξιά πλευρά, η οποία είναι υπεύθυνη για την επεξεργασία πληροφοριών που αφορούν τα πρόσωπα.

«Η μία περιοχή είναι υπεύθυνη για να θυμάται ολόκληρα πρόσωπα, επιτρέποντάς μας να αναγνωρίζουμε γρήγορα τους ανθρώπους, και η άλλη είναι επιλεκτική σε ό,τι αφορά ολόκληρες λέξεις, βοηθώντας μας να διαβάζουμε γρήγορα» εξήγησε ο Dr Riesenhuber, σύμφωνα με όσα αναφέρει δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Daily Mail.

«Η περιοχή αυτή δεν ενδιαφέρεται για το πώς ακούγονται οι λέξεις, αλλά για το πώς δείχνουν μαζί τα γράμματα των λέξεων. Το γεγονόςότιαυτό το είδοςτηςμάθησηςσυμβαίνειμόνοσεέναπολύμικρόμέροςτου εγκεφάλουαποτελεί ένα ωραίοπαράδειγματηςεπιλεκτικήςπλαστικότηταςτου εγκεφάλου» κατέληξε ο ίδιος.

Τα συμπεράσματα των ερευνητών δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Neuroscience.

Πότε και γιατί άσπρισαν οι Ευρωπαίοι;

Το χρώμα των κατοίκων της Γηραιάς Ηπείρου δεν ήταν ανέκαθεν ωχρό.

Μια αμερικανική έρευνα αποδίδει το ανοιχτόχρωμο δέρμα στη διάδοση της γεωργίας η οποία υποκατέστησε ως ένα βαθμό το κυνήγι και συνέβαλε στη μείωση της κατανάλωσης ζωικών προϊόντων. Έτσι, οι κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες έγιναν γεωργοί και άρχισαν να λαμβάνουν μικρότερες ποσότητες βιταμίνης D από ζωικά προϊόντα με αποτέλεσμα το χρώμα του δέρματός τους να γίνει πιο ωχρό.

Μια ξεχωριστή ισπανική έρευνα υποστηρίζει ότι ο κυνηγός-τροφοσυλλέκτης, πρόγονος των σημερινών Ευρωπαίων που ζούσε πριν από 7.000 χρόνια είχε σκούρο δέρμα και μπλε μάτια, ενώ γενετικά συνδέεται πιο στενά με τους σύγχρονους Σουηδούς και Φινλανδούς.

—Η νέα μελέτη

Η νέα μελέτη που υπογράφουν ερευνητές του αμερικανικού Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και άλλων ιδρυμάτων βασίζεται σε γενετικές αναλύσεις 83 σκελετών από αρχαιολογικούς χώρους σε όλη την Ευρώπη. Τα αρχαία γονιδιώματα υποβλήθηκαν σε σύγκριση με το DNA σύγχρονων ανθρώπων που συμμετέχουν στο «Πρόγραμμα των 1.000 γονιδιωμάτων».

Οι ερευνητές εντόπισαν και εστίασαν την εις βάθος μελέτης τους σε πέντε γονίδια που αφορούν το χρώμα του δέρματος, το ανάστημα και τη διατροφή.

Η κρατούσε θεωρία αναφέρει ότι ο σύγχρονος άνθρωπος, Homo sapiens, εμφανίστηκε στην Αφρική πριν από περίπου 200.000 χρόνια. Το χρώμα του δέρματός του ήταν κατά πάσα πιθανότατα σκούρο για να προστατευτεί από την επικίνδυνη υπεριώδη ακτινοβολία της ανοιχτής σαβάνας.

Το χαρακτηριστικό του μελαμψού δέρματος πρέπει να διατηρήθηκε για πολύ καιρό μετά την άφιξη των πρώτων σύγχρονων ανθρώπων στην Ευρώπη πριν από 40.000 χρόνια: τα νέα δεδομένα δείχνουν ότι, πριν από 8.500 χρόνια, οι κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες της Ισπανίας, του Λουξεμβούργου και της Ουγγαρίας δεν είχαν ακόμα αποκτήσει μεταλλάξεις σε δύο βασικά γονίδια, τα SLC24A5 και SLC45A2, οι οποίες δίνουν λευκό χρώμα δέρματος.

Την ίδια εποχή όμως η κατάσταση ήταν διαφορετική στη Σκανδιναβία, αναφέρει ο δικτυακός τόπος του περιοδικού Nature: οι σκελετοί επτά ανθρώπων που έζησαν στη νότια Σουηδία πριν 7.700 χρόνια όχι μόνο έφεραν τις «ανοιχτόχρωμες» μεταλλάξεις των δύο παραπάνω γονιδίων, αλλά επιπλέον έφεραν και ένα τρίτο γονίδιο, το HERC2/OCA2, που δίνει γαλάζια μάτια και λευκό δέρμα.

Αυτό σημαίνει ότι η Ευρώπη ήταν κάποτε χωρισμένη στον μελαμψό νότο και τον λευκό βορρά. Η διαφορά ήταν πιθανότατα αποτέλεσμα του μειωμένου ηλιακού φωτός στα βόρεια κλίματα, το οποίο εμπόδιζε την απορρόφηση αρκετής υπεριώδους ακτινοβολίας για την παραγωγή της απαραίτητης βιταμίνης D στο δέρμα.

Ο διαχωρισμός αυτός άρχισε να εξασθενεί όταν έφτασαν από τη Μέση Ανατολή οι πρώτοι γεωργοί, οι οποίοι έφεραν τη «ανοιχτόχρωμη» εκδοχή των γονιδίων SLC24A5 και HERC2/OCA2. Καθώς οι μετανάστες αυτοί άρχισαν να αναμειγνύονται και εν μέρει να αντικαθιστούν τους πληθυσμούς κυνηγών-τροφοσυλλεκτών, το λευκό δέρμα εξαπλώθηκε και στη νότια Ευρώπη.

Το τρίτο «λευκό» γονίδιο των βορειοευρωπαίων, το SLC24A5, παρέμεινε σπάνιο μέχρι πριν από 5.800 χρόνια, οπότε η συχνότητά του στον πληθυσμό άρχισε να αυξάνεται απότομα.

Εκτός όμως από τη μεταβολή στο χρώμα του δέρματος, η μελέτη αποκαλύπτει λεπτομέρειες για την εξέλιξη κι άλλων χαρακτηριστικών. Ένα από τα πιο αναπάντεχα ευρήματα είναι ότι πρώτοι ευρωπαίοι αγρότες, όπως και οι κυνηγοί τροφοσυλλέκτες και οι νομάδες Γιαμνάγια, δεν διέθεταν το γονίδιο LCT που επιτρέπει στους ενήλικες να μεταβολίζουν το σάκχαρο του γάλακτος λακτόζη.

Το γονίδιο άρχισε να διαδίδεται στον ευρωπαϊκό πληθυσμό πριν από μόλις 4.300 χρόνια, και σήμερα η δυσανεξία στη λακτόζη είναι σπάνια μεταξύ των Ευρωπαίων.

Ακόμα, η μελέτη δείχνει ότι η φυσική επιλογή ευνόησε την αύξηση του ύψους των ανθρώπων της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, οι οποίοι έγιναν ακόμα ψηλότεροι μετά την άφιξη των πανύψηλων Γιαμνάγια.

Αντίθετα, στην Ιταλία και την Ισπανία το ανάστημα μειώθηκε πριν από 6 με 8 χιλιάδες χρόνια, πιθανώς ως προσαρμογή σε μια φτωχή δίαιτα.

Η μελέτη δίνει μεν το χρονικό των γενετικών αλλαγών που έκαναν τους Ευρωπαίους ανοιχτόχρωμους, ωστόσο οι περιβαλλοντικοί παράγοντες που οδήγησαν σε αυτές τις μεταβολές παραμένουν εν πολλοίς άγνωστοι.

Ο βασικός παράγοντας, ωστόσο, πρέπει να ήταν η μειωμένη υπεριώδης ακτινοβολία στην περιοχή της Ευρώπης, η οποία απαιτούσε ανοιχτόχρωμο δέρμα για την απορρόφηση υπεριώδους ακτινοβολίας και παραγωγή βιταμίνης D.

Η μελέτη βρίσκεται σε συμφωνία με προηγούμενη έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε αρχαίους σκελετούς από την Ουκρανία. Σε εκείνη την περίπτωση, όμως, οι ερευνητές πρότειναν τη θεωρία ότι οι μεταβολές στην εμφάνιση των Ευρωπαίων δεν ήταν αποτέλεσμα μόνο της φυσικής επιλογής αλλά και της λεγόμενης σεξουαλικής επιλογής, δηλαδή των ερωτικών προτιμήσεων των προγόνων μας.

Η νέα μελέτη παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Φυσικής Ανθρωπολογίας και είναι διαθέσιμη στην υπηρεσία προδημοσίευσης bioRxiv.

Ενυδρειοπονία: φτιάξτε το δικό σας παρτέρι-ενυδρείο για το σπίτι σε πέντε βήματα

Η ενυδρειοπονία είναι μια μέθοδος καλλιέργειας φυτών και εκτροφής ψαριών στο ίδιο σύστημα με τρόπο ώστε τα παραγόμενα θρεπτικά συστατικά να επανακυκλοφορούν προς όφελος τόσο των φυτών όσο και των ζώων.

Η ενυδρειοπονία γίνεται αρκετά δημοφιλής ως βιώσιμη μέθοδος κηπουρικής.

Τα χρησιμοποιούμενα υλικά στο άρθρο που ακολουθεί είναι διαθέσιμα σε καταστήματα όπως το IKEA και το χρωματοπωλείο της γειτονιάς σας.

Ορθορεξία: όταν η υγιεινή διατροφή γίνεται ανθυγιεινή εμμονή

Διάφορες έρευνες διαπιστώνουν ότι ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων, ειδικά στον δυτικό κόσμο, πλήττεται από ένα σύνδρομο με την ονομασία “νευρική ορθορεξία”, το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο παρά η μανιακή εμμονή με την υγιεινή διατροφή.

Οι σωστές διατροφικές επιλογές μπορούν να αποτελέσουν μεγάλο στοίχημα για κάποιον, ειδικά εάν δεν έχει μάθει ποτέ να τρέφεται σωστά. Πολλοί άνθρωποι επιδεικνύουν αξιοθαύμαστη προσήλωση στον έλεγχο της ποιότητας και της ποσότητας των τροφίμων που καταναλώνουν, όμως συχνά επιδίδονται σε υπερβολές.

Παρότι η “νευρική ορθορεξία” δεν αποτελεί μια κλινικά αναγνωρισμένη διατροφική διαταραχή ως έννοια περιγράφει μια εμμονή με το υγιεινό φαγητό που αγγίζει τα όρια της παθογένειας.

Τον όρο χάλκευσε για πρώτη φορά ο Δρ Στήβεν Μπράτμαν το 1997 κατά τη διάρκεια της διαμονής του σε ένα κοινόβιο στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης. Εκεί συνειδητοποίησε ότι “η κατανάλωση αγνών τροφών άρχισε να συνοδεύεται από ψευδοπνευματικές προεκτάσεις και να θεωρείται ακόμα και ως το νόημα της ζωής.

“Η ορθορεξία γεννιέται ως αθώα επιθυμία αντιμετώπισης χρόνιων ασθενειών ή βελτίωσης της κατάστασης της υγείας. Επειδή όμως η υιοθέτηση διατροφικών συνηθειών διαφορετικών από αυτές που έχουμε μάθει στην παιδική ηλικία ή στο γενικότερο κοινωνικό περιβάλλον απαιτεί την ισχυρή ενεργοποίηση της βούλησης λίγοι τα καταφέρνουν. Οι περισσότεροι επιδεικνύουν μια σιδηρά αυτοπειθαρχία αναμεμειγμένη με ένα αίσθημα ανωτερότητας απέναντι σε αυτούς που τρώνε “σκουπίδια”. Με το πέρας του χρόνου, αυτοί που καταντούν ορθορεξικοί ασχολούνται ολοένα και περισσότερο με το τι και πόσο τρώνε και τις επιπτώσεις των διατροφικών παρεκκλίσεων” αναφέρει ο Μπράτμαν.

Ενώ ανορεξικοί και βουλιμικοί βασανίζονται με την ποσότητα φαγητού που καταναλώνουν, οι ορθορεξικοί εστιάζουν στην ποιότητα. Τους κατακλύζουν τύψεις εάν φάνε “κακές” τροφές ή παρεκκλίνουν από την οδό της ενάρετης διατροφής.  Νοιώθουν αγωνία για την επόμενη “καυτή” υγιεινή συνήθεια που θα τους “απογειώσει”. Ταξιδεύουν με τα δικά τους τρόφιμα ή επιλέγουν να τρώνε πάντα στο σπίτι για να έχουν καλύτερο έλεγχο αυτών που καταναλώνουν. Συχνά οι διαπροσωπικές τους σχέσεις υποβαθμίζονται εξαιτίας αυτής της εμμονής.

Ωμοφαγία, χορτοφαγία, φυτοφαγία, παλαίο, δίαιτες χωρίς γλουτένη, αλεύρι ή γαλακτοκομικά, περιοδικές νηστείες, υπερτροφές, χυμοί με τα πάντα: συνήθειες που μπήκαν στο λεξιλόγιο και την καθημερινότητά μας τα τελευταία χρόνια και που συχνά εξελίσσονται σε διατροφικά ευαγγέλια για εμμονικούς.

—ORTO-15

Το ORTO-15 είναι ένα τέστ που ανέπτυξαν το 2005 ιταλοί επιστήμονες για να μετρήσουν το επίπεδο της νευρικής ορθορεξίας. Περιλαμβάνει ερωτήσεις του τύπου “Όταν τρώτε προσέχετε τις θερμίδες του φαγητού σας;” ή “Πιστεύεται ότι η κατανάλωση αυστηρά υγιεινών τροφίμων ενισχύει την αυτοπεποίθηση;”.

Μια μελέτη που βασίστηκε στο τεστ ORTO-15 βρήκε ότι το 57% των 177 εθελοντών που επιλέχθηκαν από τον γενικό πληθυσμό εμφάνιζαν ορθορεξικές τάσεις με τα ποσοστά να είναι διπλάσια στις γυναίκες. Μάλιστα ορισμένες ειδικές ομάδες, όπως επαγγελματίες της υγείας, ηθοποιοί και τραγουδιστές και δάσκαλοι γιόγκα εμφάνιζαν αυξημένο κίνδυνο.

Τα οφέλη της υγιεινής διατροφής είναι αδιαμφισβήτητα. Δεν έχουν να κάνουν μόνο με τα θρεπτικά συστατικά, αλλά και με τις πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις των επιλογών μας: πού και με ποιο τρόπο επιλέγουμε τρόφιμα. Με ποιους και πότε τρώμε μαζί;

Τα μητρικά φυτά διδάσκουν στους σπόρους πώς να καταλαβαίνουν τις εποχές

Τα «φυτά-μητέρες» διδάσκουν στους σπόρους την αντίληψη της αλλαγής των εποχών τους ώστε αυτοί να βλαστήσουν στη βέλτιστη στιγμή για την καρποφορία.

Η επιστημονική ομάδα του Κέντρου Καινοτόμων Γεωργικών Προϊόντων (CNAP) του Πανεπιστημίου της Υόρκης με επικεφαλής τον καθηγητή Ίαν Γκρέιαμ διαπίστωσε ότι το μητρικό φυτό μπορεί να αισθάνεται και να «θυμάται» τη θερμοκρασία σε βάθος χρόνου.

Με πρότυπο το φυτό Arabidopsis thaliana, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η μνήμη της θερμοκρασίας επιτρέπει στους σπόρους του να προσδιορίζουν την εποχή του χρόνου και να τροποποιούν τους ρυθμούς βλάστησής τους ώστε να εξασφαλίσουν ότι η ανάπτυξή τους θα είναι συντονισμένη με τις εποχές.

Πώς το μητρικό μεταδίδει τη γνώση στους σπόρους; Όταν βιώνει υψηλότερες θερμοκρασίες, τότε παράγει περισσότερη πρωτεΐνη FT (Flowering Locus T), η οποία καταστέλλει την παραγωγή τανίνης στον καρπό, κάνοντας το περίβλημα των σπόρων λεπτότερο και πιο διαπερατό. Αυτό σημαίνει ότι στη συνέχεια θα φυτρώσουν γρηγορότερα, εκμεταλλευόμενοι το ευνοϊκό κλίμα.

Αντίθετα, αν το μητρικό φυτό βιώνει χαμηλότερες θερμοκρασίες πριν από την περίοδο ανθοφορίας, τότε παράγει λιγότερη πρωτεΐνη FT και περισσότερη τανίνη. Το περίβλημα των σπόρων συνεπώς είναι παχύτερο και λιγότερο διαπερατό με αποτέλεσμα να καθυστερεί η βλάστησή του. Με τον τρόπο αυτό, το μητρικό φυτό μπορεί να καθορίζει τη βλάστηση των σπόρων στη βέλτιστη εποχή του χρόνου.

Καθώς η κλιματική αλλαγή μεταθέτει και περιορίζει τις βέλτιστες περιόδους καρποφορίας, η καλύτερη κατανόηση της επικοινωνίας μεταξύ των φυτών και των καρπών τους μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη σπόρων καλύτερης ποιότητας τόσο για καλλιέργειες μεγάλης κλίμακας όσο καο για οικιακή χρήση.

«Η έρευνα αυτή αποδεικνύει τη σημασία των συνθηκών καλλιέργειας καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής του φυτού, ενώ δείχνει πως οι δυσμενείς περιβαλλοντικές συνθήκες μπορεί να έχουν αρνητική επίδραση στην ποιότητα των σπόρων», δήλωσε ο Γκρέιαμ, ο οποίος πρόσθεσε ότι το επόμενο βήμα είναι η ανάπτυξη σπόρων με μεγαλύτερες αντοχές στην κλιματική αλλαγή.

Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences.

5 εκπληκτικές πόλεις κάτω από την επιφάνεια του νερού!

1. Port Royal, Τζαμάικα

Ιδρύθηκε το 1518 και αποτελούσε το κορυφαίο εμπορικό λιμάνι της Καραϊβικής. Όμως ένας ισχυρότατος σεισμός το 1692, που ακολουθήθηκε από ένα σαρωτικό τσουνάμι βύθισε την πόλη στο βυθό του ωκεανού. Περισσότεροι από 2.000 άνθρωποι που ήταν στην πόλη σκοτώθηκαν.

2. Οι πυραμίδες του Yonaguni-Jima, Ιαπωνία

Και όμως οι επιστήμονες ακόμη δεν μπορούν να πουν με βεβαιότητα αν αυτό το μέρος είναι ανθρώπινο δημιούργημα ή το σμίλεψε η φύση! Συνήθως βέβαια η φύση δεν δημιουργεί τόσο ευθεία κομμένα σχήματα. Αν είναι ανθρώπινο δημιούργημα, το μέρος αυτό πρέπει να χτίστηκε ενώ στη Γη επικρατούσε ακόμη το τέλος της εποχής των παγετώνων, περί το 10.000 π.Χ.!

3. Dwarka, Κόλπος Καμπέι, Ινδία

Η υποβρύχια ανακάλυψη που έγινε στις αρχές της χιλιετίας αναβίωσε ένα παλιό ινδικό παραμύθι. Μέχρι τότε, η αρχαία πόλη Κρίσνα θεωρούνταν απλά ένας μύθος. Ο μύθος ήθελε την πόλη να είχε 70.000 παλάτια φτιαγμένα από χρυσό, ασήμι και άλλα πολύτιμα μέταλλα. Χωρίς να μπορεί κανείς να ταυτίσει με βεβαιότητα το υποβρύχιο εύρημα με τη μυθική πόλη του Κρίσνα, οι περιγραφές μοιάζουν... σκανδαλωδώς! Η βυθισμένη πόλη της Dwarka βρίσκεται 45 μέτρα περίπου από την επιφάνεια του νερού.

4. Η Πόλη των Λεόντων στη Λίμνη Quiandao στην Κίνα

Το πώς χτίστηκε αυτή η πόλη και γιατί είναι τόσο περίτεχνη παραμένει ένα μυστήριο. Κατασκευάστηκε επί της δυναστείας των Χαν, μεταξύ του 25 - 200 μ.Χ. Έχει έκταση όσο 62 στάδια ποδοσφαίρου. Στην προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα φράγμα, η λίμνη τελικά πλημμύρισε στα 1950 βυθίζοντας την πόλη.

5. Το παλάτι της Κλεοπάτρας, Αλεξάνδρεια Αιγύπτου

Λίγο πιο έξω από την ακτή της ιστορικής πόλης, κάτω από τα νερά της θάλασσας, κείται εδώ και 1.500 χρόνια το παλάτι της θρυλικής βασίλισσας της Αιγύπτου, της Κλεοπάτρας. Η περιοχή καταποντίστηκε λόγω σεισμού. Στο σημείο έχουν έρθει στο φως πάνω από 140 έργα τέχνης που εξασφαλίζουν πολύτιμες γνώσεις για το παρελθόν της Αιγύπτου. 

Εντοπίστηκε η μεγαλύτερη συντριβή αστεροειδούς στη Γη με κρατήρα 400 χιλιομέτρων

Τα ίχνη της μεγαλύτερης πρόσκρουσης αστεροειδούς στον πλανήτη μας ανακαλύφθηκαν στην κεντρική Αυστραλία. Παρότι δεν έχει διατηρηθεί ο αχανής κρατήρας, το πεδίο της πρόσκρουσης εντοπίστηκε βαθιά θαμμένο στον φλοιό της Γης με πλάτος 400 χιλιομέτρων.

Η πρόσκρουση, που συνέβη πριν από τουλάχιστον 300 εκατομμύρια χρόνια, ήταν κατά πάσα πιθανότητα «δίδυμη», καθώς έχουν ανιχνευθεί δύο διακριτές, γειτονικές περιοχές πρόσκρουσης. Το γεγονός αυτό δείχνει ότι μάλλον επρόκειτο για δύο αστεροειδείς που έπεσαν σχεδόν ταυτόχρονα στο ίδιο σημείο.

Εικάζεται ότι επρόκειτο για έναν πολύ μεγάλο αστεροειδή, ο οποίος τεμαχίστηκε σε δύο τμήματα διαμέτρου άνω των δέκα χιλιομέτρων το καθένα λίγο πριν συντριβεί στην επιφάνεια της Γης.

Την ανακάλυψη έκαναν ερευνητές του Εθνικού Αυστραλιανού Πανεπιστημίου, με επικεφαλής τον δρ. Άντριου Γκλίκσον στο πλαίσιο γεωθερμικής έρευνας και γεώτρησης στο υπέδαφος, σε βάθος δύο χιλιομέτρων. Το γεωτρύπανο έφερε στο φως πετρώματα που είχαν μετατραπεί σε γυαλί λόγω άσκησης υπερβολικών πιέσεων και θερμοκρασιών, κάτι που συμβαίνει σε περίπτωση πτώσης αστεροειδούς. Η περαιτέρω έρευνα του γήινου φλοιού αποκάλυψε τα γεωλογικά «αποτυπώματα» της διπλής πρόσκρουσης, κάθε ένα από τα οποία έχει μήκος σχεδόν 200 και βάθος 30 χιλιομέτρων.

Τα ίχνη εξαφανίστηκαν στο πέρας των χιλιετιών λόγω των γεωλογικών διεργασιών που συνέβηκαν από την εποχή της πρόσκρουσης, οι οποίες εξαφάνισαν σταδιακά τα ίχνη της από την επιφάνεια του πλανήτη. Προς το παρόν, οι επιστήμονες δεν έχουν συνδέσει το συμβάν με κάποια γνωστή μαζική εξαφάνιση ειδών.

«Είναι ένα μυστήριο. Δεν μπορούμε να βρούμε κάποιο συμβάν που να ταιριάζει με αυτές τις προσκρούσεις», δήλωσε ο Άντριου Γκλίκσον, ο οποίος, όπως είπε, υποψιάζεται ότι η διπλή πρόσκρουση μπορεί τελικά να συνέβη αρκετά νωρίτερα από 300 εκατ. χρόνια, καθώς τα πετρώματα γύρω από το σημείο πρόσκρουσης έχουν ηλικία 300 έως 600 εκατ. ετών.

Μια  πρόσκρουση ανάλογης κλίμακας στη χερσόνησο Γιουκατάν του σημερινού Μεξικού στην Κεντρική Αμερική θεωρείται ότι προκάλεσε την εξαφάνιση των δεινοσαύρων από προσώπου γης πριν από 66 εκατ. χρόνια.

Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Tectonophysics».

Τα μαμούθ ξανάρχονται με γενετική νεκρανάσταση

Περίπου 3.300 χρόνια μετά την εξαφάνισή τους από προσώπου γης τα μυθικά μαμούθ ενδέχεται να περπατήσουν ξανά στον πλανήτη μας χάρη στις γενετικές αλχημείες αμερικανών επιστημόνων.

Ειδικότερα, ερευνητές του αμερικανικού Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, με επικεφαλής τον καθηγητή γενετικής Τζορτζ Τσερτς, έλαβαν δείγμα γενετικού υλικού (DNA) από ένα μαμούθ που είχε ανακαλυφθεί καλά διατηρημένο στην περιοχή του Αρκτικού Κύκλου, απομόνωσαν 14 γονίδια, διακριτά από εκείνα του ελέφαντα, δημιούργησαν αντίγραφα των γονιδίων αυτών in-vitro και τα εισήγαγαν στο DNA ενός ελέφαντα αφού πρώτα αφαίρεσαν τα αντίστοιχά τους.

Τα μαμούθ συγγενεύουν με τον ασιατικό ελέφαντα και εξαφανίστηκαν κατά την τελευταία εποχή των παγετώνων λόγω των κλιματικών αλλαγών, αλλά και των πιέσεων από τους ανθρώπους κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες.

Τα τελευταία μαμούθ θεωρείται ότι ζούσαν στο απομονωμένο νησί Βράγκελ του Αρκτικού Ωκεανού, το οποίο διοικητικά ανήκει στη Ρωσία. Δείγμα DNA από ένα τέτοιο μαμούθ απομόνωσαν και χρησιμοποίησαν οι γενετιστές του Χάρβαρντ, ενώ εκτιμάται ότι ένας τεράστιος αριθμός είναι ακόμη θαμμένα κάτω από τους πάγους.

Η τεχνική υποκατάστασης γονιδίων με άλλα στην αλυσίδα DNA που ονομάζεται Crispr απέδειξε ότι τα νέα γονίδια του μαμούθ λειτουργούν φυσιολογικά μέσα στον ελέφαντα.

Όπως είπε ο Τσερτς, επιλέχθηκαν γονίδια που έκαναν τα τριχωτά μαμούθ να ξεχωρίζουν, καθώς τους χάριζαν ανθεκτικότητα στο κρύο.

Όπως είπε, «έχουμε πλέον λειτουργικά κύτταρα ελέφαντα με DNA μαμούθ στο εσωτερικό τους. Δεν έχουμε κάνει ακόμη σχετική επιστημονική δημοσίευση, επειδή δεν έχουμε ολοκληρώσει το έργο μας, αλλά είναι κάτι που θα κάνουμε στο μέλλον».

Σημειώνεται ότι σε όλο τον κόσμο τρεις ανεξάρτητες επιστημονικές ομάδες -σε ΗΠΑ, Ρωσία και Νότια Κορέα- έχουν επιδοθεί σε αγώνα δρόμου για την ανασκευή του γονιδιώματος των μαμούθ και τη νεκρανάσταση του μυθικού πλάσματος.

Saint Pauli: μπογιά επιστρέφει τα ούρα σε όσους κατουρούν σε τοίχους [video]

Το Ζανκτ Πάουλι είναι μια γειτονιά του Αμβούργου της Γερμανίας διάσημη για την ποδοσφαιρική της ομάδα (Saint Pauli) και τις ελευθεριακές (αν όχι αναρχικές) πολιτικές πεποιθήσεις των οπαδών της.

Πρόκειται για μια “κακόφημη” γειτονιά του μεγαλύτερου λιμανιού της Γερμανίας όπου ανθίζουν οι οίκοι ανοχής και τα νυχτερινά καταστήματα.

Λόγω της έντονης βραδινής ζωής και της υψηλής κατανάλωσης οινοπνευματούχων ποτών, οι θαμώνες της περιοχής συχνά ουρούν όπου βρουν, σε τοίχους και πεζοδρόμια, με αποτέλεσμα η γειτονιά να μυρίζει “τσίκνα”.

Οι ενοχλημένοι μόνιμοι κάτοικοι αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και εκδικήθηκαν τους επονομαζόμενους και “Βιλντπίνκλερ” με έναν ευφάνταστο τρόπο.

Έτσι με πρωτοβουλία της ομάδας κατοίκων IG St Pauli δύο κτήρια που είχαν καταντήσει ουρητήρια βάφτηκαν με μία ειδική υδροφοβική μπογιά που επιστρέφει τα ούρα πίσω στον “ιδιοκτήτη” τους.

«Η μπογιά αυτή [που χρησιμοποιείται και στα πλοία] στέλνει απευθείας το μήνυμα ότι δεν είναι αποδεκτή η ούρηση  σ’ αυτόν τον τοίχο», είπε η Τζούλια Στάρον, η επικεφαλής της ομάδας των κατοίκων. «Η μπογιά προστατεύει τα κτήρια και τους κατοίκους και, κυρίως, στέλνει ένα μήνυμα ότι αυτή η συμπεριφορά δεν είναι αποδεκτή», πρόσθεσε.

Το πρόβλημα είναι το υψηλό κόστος της «ουροφοβικής» βαφής καθώς για μια επιφάνεια έξι τετραγωνικών μέτρων δαπανήθηκαν 500 Ευρώ.

Παρόλα αυτά η κα. Στάρον δηλώνει ότι «αν συγκρίνετε τη δουλειά που χρειάζεται για τον καθημερινό καθαρισμό των τοίχων και την απαίσια μυρωδιά αλλά και όλες τις παράπλευρες απώλειες, σίγουρα άξιζε τον κόπο» και τονίζει ότι η γειτονιά κατέφυγε σε αυτή την αντισυμβατική λύση καθώς οι κανονικές προειδοποιήσεις δεν απέφεραν καρπούς.

Δείτε το video

Τα 15 πιο καθαρά, μη βιολογικά τρόφιμα

Μπορεί να έχετε ακούσει για την “Βρώμικη Δωδεκάδα”, τον ετήσιο κατάλογο με τα 12 εδώδιμα προϊόντα με τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις φυτοφαρμάκων που συντάσσει η αμερικανική ΜΚΟ Environmental Working Group.

Ο κατάλογος καταρτίζεται με βάση στοιχεία του αμερικανικού υπουργείου Γεωργίας το οποίο πραγματοποιεί τακτικούς ελέγχους για υπολείμματα τοξικών ουσιών στα τρόφιμα.

Το 2013, η ανάλυση βρήκε 165 διαφορετικά είδη φυτοφαρμάκων και παρασιτοκτόνων σε φρούτα και λαχανικά. Ορισμένες ουσίες παραμένουν ακόμα και μετά το ξέπλυμα ή ακόμα και το ξεφλούδισμα των τροφίμων.

Ένας από τους τρόπους να αποφύγουμε τα τοξικά υπολείμματα είναι να προτιμήσουμε φρούτα και λαχανικά οργανικής καλλιέργειας. Όμως, για τις περιπτώσεις που τα βιολογικά είναι είτε πολύ ακριβά είτε δεν υπάρχουν η ΜΚΟ κατάρτισε μια “Καθαρή Δεκαπεντάδα” στην οποία περιλαμβάνονται τα φρούτα και τα λαχανικά συμβατικής καλλιέργειας που συγκεντρώνουν τις χαμηλότερες πιθανότητες μόλυνσης από τοξικές ουσίες

Η καθαρή δεκαπεντάδα είναι η εξής:

1. Αβοκάντο
2. Γλυκό καλαμπόκι
3. Ανανάς
4. Λάχανο
5. Κατεψυγμένος αρακάς
6. Κρεμμύδια
7. Σπαράγγια
8. Μάνγκο
9. Παπάγια
10. Ακτινίδιο
11. Μελιτζάνα
12. Γκρέηπφρουτ
13. Πεπονάκια
14. Κουνουπίδι
15. Γλυκοπατάτα

Διαβάστε εδώ τα δέκα πιο τοξικά φρούτα και λαχανικά

Τα δέκα πιο τοξικά φρούτα και λαχανικά στο τραπέζι μας

Μπορεί τα προϊόντα οργανικής καλλιέργειας να προβάλλονται ως η βέλτιστη διατροφική επιλογή, αλλά οι υψηλές τιμές λειτουργούν αποτρεπτικά.

Η αλήθεια είναι ότι πληρώνουμε περισσότερα για να αγοράσουμε φρούτα και λαχανικά που δεν έχουν ραντιστεί με χημικά παρασιτοκτόνα ούτε έχουν υποβληθεί στη χρήση λιπασμάτων. Μπορεί με τα προϊόντα συμβατικής καλλιέργειας να εξοικονομούμε χρήματα, αλλά αξίζει τον κόπο;

Γνωρίζουμε τι φέρνουμε στο σπίτι μας;

Σύμφωνα με επιστημονικές αρχές διεθνούς κύρους, εισάγουμε στη διατροφή μας χημικά που προκαλούν ή που θεωρούνται ύποπτα για καρκίνους, εγκεφαλοπάθειες και αναστολή της σωματικής και πνευματικής ανάπτυξης των παιδιών. Για να μην επεκταθούμε στις ολέθριες επιπτώσεις στις αποικίες μελισσών που επικονιάζουν τα φυτά.

Οι νέοι γονείς θα πρέπει να προβληματιστούν περισσότερο για τα παρασιτοκτόνα, διότι έχουν βαρύτερες επιπτώσεις στα παιδιά. Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής έχει προειδοποιήσει τους γονείς για τη σύνδεση της έκθεσης σε παρασιτοκτόνα με υψηλότερα επίπεδα παιδικού καρκίνου, τις μαθησιακές δυσκολίες και συμπεριφορικά προβλήματα.

Τα προβλήματα υγείας μπορούν να ξεκινήσουν από την κατάσταση του εμβρύου ακόμα. Ο Στήβεν Ράουτς του Παιδιατρικού Νοσοκομείου της Βρετανικής Κολομβίας μελέτησε 300 μητέρες που είχαν εκτεθεί σε οργανοφωσφορικά παρασιτοκτόνα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα μωρά τους γεννήθηκαν πρόωρα με χαμηλότερο βάρος συγκριτικά με άλλα νεογνά.

Παρακάτω θα διαβάσετε ποια φρούτα και λαχανικά βρίσκονται στην κορυφή της φετινής λίστας του Environmental Working Group αναφορικά με τα παρασιτοκτόνα, τα μυκητιοκτόνα και άλλα επικίνδυνα χημικά που εισάγουν στον οργανισμό μας (όταν δεν είναι προϊόντα βιολογικής καλλιέργειας)

1. Μήλα

Τα μήλα βρίσκονται στην κορυφή της λίστας του EWG εξαιτίας της χημικής ουσίας διφαινυλαμίνης (DPA) , με την οποία οι καλλιεργητές επικαλύπτουν τα μήλα για να αποτρέψουν το “μαύρισμα” της φλούδας κατά την αποθήκευση σε ψυγεία. Έρευνες του αμερικανικού οργανισμού τροφίμων και φαρμάκων (USDA), το 80% των μήλων που ελέγχθηκαν βρέθηκαν “θετικά” σε DPA. Το 2012 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απαγόρευσε την ουσία λόγω φόβων ότι σε συνδυασμό με το άζωτο θα παρήγε νιτροζαμίνες, ένα πολύ ισχυρό καρκινογόνο. Φέτος την άνοιξη, η Κομισιόν περιόρισε τις ποσότητες DPA στα εισαγόμενα φρούτα στα 0,1 μέρη ανά εκατομμύριο.

2. Φράουλες

Στις φράουλες οι καλλιεργητές χρησιμοποιούν καπνογόνα, όπως το βρωμιούχο μεθύλιο, η χλωροπικρίνης και το Telone. Οι ουσίες αυτές συνδέονται με αναπτυξιακά προβλήματα, καρκίνους, και διαταραχές ορμονών στα παιδιά σύμφωνα με την αμερικανική ΜΚΟ κατά των παρασιτοκτόνων Pesticide Action Network North America. Ακόμα χειρότερο είναι το καπνογόνο ιωδιούχο μεθύλιο.

3. Σταφύλια

Μπορείτε να πιστέψετε ότι μια ρώγα σταφυλιού μπορεί να περιέχει έως 15 διαφορετικά παρασιτοκτόνα; Το πιο επικίνδυνο ίσως είναι το Χλωρπυριφός, ένα εντομοκτόνο γνωστό για τα προβλήματα υγείας που προκαλεί στους αγρότες και τους κατοίκους αγροτικών περιοχών. Η άμεση έκθεση στο Χλωρπυριφός προκαλεί βήχα, δύσπνοια, κεφαλαλγίες, ναυτία, ζάλη και αποπροσανατολισμό. Μελέτες έχουν αποδείξει ότι η μακρά έκθεση είναι τοξική για τον εγκέφαλο και ειδικά για τα παιδιά. Το Chlorpyrifos ψεκάζεται ευρέως επίσης στα εσπεριδοειδή και τους ξηρούς καρπούς.

4. Σέλερυ

Αυτό το φαινομενικά αβλαβές λαχανικό περιέχει υψηλές ποσότητες dicloran και acephate, δύο ύποπτα καρκινογόνα μαζί με μια μακρά λίστα παρασιτοκτόνων και μυκητοκτόνων.

5. Ροδάκινα και νεκταρίνια

Εάν δείτε ποτέ αράντιστο ροδάκινο θα παρατηρήσετε ότι τα φύλλα του είναι κυρτά και έχουν πάρει φαιό χρώμα λόγω των διαφόρων ασθενειών και παρασίτων που πλήττουν αυτά τα δέντρα. Για αυτό και χρησιμοποιούνται πολλά παρασιτοκτόνα και μυκητοκτόνα. Αμερικανικά στοιχεία δείχνουν ότι το 96% των ροδάκινων και το 100% των εισαγόμενων νεκταρινιών βρέθηκαν θετικά σε υπολείμματα παρασιτοκτόνων.

6. Σπανάκι

Μεταξύ των παρασιτοκτόνων που χρησιμοποιούνται στα σπανάκια και στα λάχανα είναι τα φυτοφάρμακα acetamiprid και imidacloprid, από την οικογένεια των νεονικοτινοειδών, που είναι γνωστές νευροτοξίνες.

Τα νεονικοτινοειδή που έχουν περιοριστεί στην Ευρώπη εξαιτίας των επιπτώσεών τους στην εγκεφαλική ανάπτυξη των παιδιών υπάρχουν ακόμα στο σέλερυ, τα σταφύλια, τα μήλα, τα μαρούλια και τα περισσότερα σταυρανθή λαχανικά, όπως τα κουνουπίδια, τα λάχανα και τα μπρόκολα.

7. Πιπεριές

Περισσότερα από 15 παρασιτοκτόνα βρίσκονται στις πιπεριές, μεταξύ των οποίων νευροτοξικά νεονικοτινοειδή  που βλάπτουν τις μέλισσες και τους ανθρώπους.

8. Αγγούρια

Μεταξύ των 86 παρασιτοκτόνων που βρίσκονται στα αγγούρια είναι και οι νευροτοξίνες, ύποπτες χημικές ουσίες για ορμονικές διαταραχές και πιθανόν καρκινογόνες. Ιδιαιτέρως επικίνδυνη είναι η ουσία Carbendazim που βρίσκεται ακόμα στον χυμό πορτοκάλι και άλλα τρόφιμα.

9. Ντοματίνια

Μεταξύ των παρασιτοκτόνων και μυκητοκτόνων που χρησιμοποιούνται στις ντομάτες είναι τα εντομοκτόνα γνωστά ως ενδοσουλφάν που θέτουν σε κίνδυνο το κεντρικό νευρικό σύστημα.

10. Κάλε, παραπούλια και άλλα πράσινα φυλλώδη λαχανικά

Παρότι οι συγκεντρώσεις παρασιτοκτόνων σε αυτά τα λαχανικά δεν είναι τόσο υψηλές βρέθηκαν οι επικίνδυνες ουσίες acephate, χλωροπυρφός και oxamyl.

Για να μάθετε τι ουσίες υπάρχουν στην τροφή σας μπορείτε να ανατρέξετε στη βάση δεδομένων της ΜΚΟ Pesticide Action Network.

Διαβάστε εδώ τα 15 πιο καθαρά μη βιολογικά τρόφιμα

Πηγή: econews.gr

Γιατί είναι υγιεινή η μεσογειακή διατροφή; Το χημικό μυστικό

Τους λόγους που καθιστούν τη μεσογειακή δίαιτα “υγιεινή” διατροφική επιλογή διακρίβωσαν αμερικανοί και βρετανοί επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια και το King’s College του Λονδίνου, με επικεφαλής τον καθηγητή καρδιαγγειακής βιοχημείας Φίλιπ Ήτον.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, το μυστικό κρύβεται στη χημική αντίδραση ανάμεσα στα ακόρεστα λίπη του παρθένου ελαιολάδου και τα νιτρικά άλατα των λαχανικών.

Τα νιτρικά λιπαρά οξέα που προκύπτουν από τη χημική αντίδραση θεωρείται ότι αντιμετωπίζουν την υπέρταση εμποδίζοντας την επενέργεια του ενζύμου εποξείδιο της υδρολάσης.

Το ίδιο χημικό αποτέλεσμα ενδέχεται να έχει ο συνδυασμός λαχανικών με ξηρούς καρπούς ή αβοκάντο.

Η μεσογειακή διατροφή περιλαμβάνει ελαιόλαδο, πολλά φρούτα, λαχανικά, δημητριακά ολικής άλεσης, πουλερικά, ψάρια και φυτικά λίπη και λιγότερο κόκκινο κρέας, βούτυρο ή άλλα ζωικά λίπη.

Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση PNAS και εν μέρει χρηματοδοτείται από τη Βρετανική Καρδιολογική Εταιρεία.

Οι πρώτες δοκιμές διενεργήθηκαν σε ποντίκια. Ωστόσο, η παρουσία του ίδιου ενζύμου στους ανθρώπους κάνει τους επιστήμονες να πιστεύουν ότι το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση του οργανισμού μας.

Όπως δήλωσε στο BBC ο Φίλιπ Ήτον, «πρόκειται για έναν προστατευτικό μηχανισμό της φύσης. Αν καταφέρουμε να τον αξιοποιήσουμε, θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε νέα φάρμακα για την θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης και για την πρόληψη της καρδιοπάθειας».

Επίκεινται σχετικές κλινικές δοκιμές και σε ανθρώπους.

Πηγή: econews.gr

Ατμοσφαιρική ρύπανση: νοητική καθυστέρηση, άγχος και εγκεφαλικά

 Τρεις νέες επιστημονικές μελέτες φωτίζουν τις αρνητικές επιπτώσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην ανθρώπινη υγεία. Αυτή τη φορά αποδεικνύεται ότι η ρύπανση του ατμοσφαιρικού αέρα βλάπτουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου των παιδιών,  συμβάλλουν στην εκδήλωση άγχους, αλλά και στην πρόκληση εγκεφαλικών επεισοδίων στους ενήλικες.

—Ρύπανση και παιδιά

Πιο αναλυτικά, ερευνητές του Νοσοκομείου Παίδων του Λος Άντζελες και της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Ν.Υόρκης, με επικεφαλής τον καθηγητή παιδιατρικής ψυχιατρικής Μπράντλεϊ Πίτερσον, η οποία δημοσιεύτηκε στο JAMA Psychiatry, μελέτησαν μια ομάδα 40 παιδιών από το εμβρυϊκό στάδιο έως την ηλικία των εννέα ετών. Η μελέτη συμπεριέλαβε νοητικά τεστ και μαγνητική απεικόνιση του εγκεφάλου (MRI).

Όπως διαπιστώθηκε, στα παιδιά που είχαν εκτεθεί σε πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες (ΡΑΗ) σε εμβρυϊκό στάδιο, ο εγκέφαλός τους εμφάνιζε πιο αργή ταχύτητα επεξεργασίας, ενώ είχαν και περισσότερα νευροαναπτυξιακά προβλήματα, όπως συμπτώματα ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), καθώς και επιθετικότητας.

Τα παιδιά αυτά είχαν επίσης μικρότερο όγκο λευκής ουσίας, ιδίως στο αριστερό ημισφαίριο, πράγμα που σχετίζεται με βραδύτερη νοητική λειτουργία (όπως επιβεβαίωσαν τα τεστ νοημοσύνης) και μετέπειτα προβλήματα συμπεριφοράς. Έτσι, παρουσίαζαν καθυστερημένη ανάπτυξη στην ηλικία των τριών ετών, μειωμένη νοημοσύνη στα πέντε, καθώς επίσης πρόωρα συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης στην ηλικία των επτά ετών.

Οι ΡΑΗ είναι μια ομάδα νευροτοξικών χημικών ουσιών που παράγονται από τις εξατμίσεις των οχημάτων, την καύση άνθρακα και πετρελαίου και γενικότερα από την ατελή καύση οργανικών υλών. Εκτός από τη ρύπανση του αέρα, οι ΡΑΗ παράγονται σε κλειστό χώρο από το μαγείρεμα και το κάπνισμα. Μπορούν να διαπεράσουν τον πλακούντα και να κάνουν ζημιά στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο του εμβρύου.

«Αν επιβεβαιωθούν, τα ευρήματά μας, έχουν σημαντικές επιπτώσεις από άποψη δημόσιας υγείας, καθώς οι ΡΑΗ είναι ευρέως διαδεδομένοι ρυπαντές, κάτι που αφορά το σύνολο του πληθυσμού», υπογραμμίζεται στα συμπεράσματα της μελέτης.

—Εγκεφαλικά

Μια άλλη μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, με επικεφαλής τον Δρ Ανούπ Σαχ, η οποία δημοσιεύθηκε στο British Medical Journal (BMJ), ανέλυσε στοιχεία από 103 έρευνες, που κάλυπταν 28 χώρες και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ρύπανση της ατμόσφαιρας αυξάνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου.

Η ρύπανση του αέρα οδηγεί σε στένωση των αρτηριών και σε αύξηση της αρτηριακής πίεσης του αίματος, αυξάνοντας τον κίνδυνο θρόμβωσης στον εγκέφαλο.

Τα εγκεφαλικά επεισόδια αποτελούν βασική αιτία θανάτου παγκοσμίως, καθώς περίπου 5 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν εξαιτίας τους κάθε χρόνο. Η παχυσαρκία, το κάπνισμα και η υψηλή αρτηριακή πίεση αποτελούν παράγοντες κινδύνου, στους οποίους πρέπει πλέον να προστεθεί η ρύπανση του αέρα.

Μεταξύ των ρυπαντών, ο μεγαλύτερος κίνδυνος φαίνεται να προέρχεται από το διοξείδιο του θείου, το μονοξείδιο του άνθρακα και το διοξείδιο του αζώτου, ενώ μικρότερη είναι η επίπτωση από τα σωματίδια και το όζον. Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο στις αναπτυσσόμενες από ό,τι στις αναπτυγμένες χώρες.

—-’Αγχος

Τέλος, επιστήμονες των Σχολών Δημόσιας Υγείας των Π[ανεπιστημίων Τζον Χόπκινς και Χάρβαρντ, με επικεφαλής την Δρ Μελίντα Πάουερ, ανέλυσαν στοιχεία που αφορούσαν 71.300 γυναίκες, ηλικίας 57- 85 ετών.

Σύμφωνα με το συμπέρασμα που δημοσιεύθηκε επίσης στο BMJ, η ρύπανση του αέρα με σωματίδια αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης άγχους, μιας ψυχικής διαταραχής που πλήττει περίπου το 16% των ανθρώπων παγκοσμίως, σε κάποια στιγμή της ζωής τους.

Συγκεκριμένα, το 15% των γυναικών είχαν συμπτώματα άγχους και το πρόβλημα ήταν πιο έντονο σε εκείνες που έμεναν σε κοντινή απόσταση (50 έως 200 μέτρα) από δρόμους με μεγάλη κυκλοφορία και συνεπώς με μεγαλύτερη ατμοσφαιρική ρύπανση.

Ο μηχανισμός πυροδότησης του άγχους πιστεύεται ότι έχει να κάνει με το οξειδωτικό στρες και τη φλεγμονή που προκαλούν τα σωματίδια του αέρα στις περιοχές με υψηλούς ρύπους.

Πηγή In.gr

Η σκοτεινή ύλη είναι αόρατη στον εαυτό της

Δεδομένα που συνέλεξαν τα δύο διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και Chandra παρατηρώντας τις συγκρούσεις γαλαξιακών σμηνών έδειξαν ότι η μυστηριώδης σκοτεινή ύλη “συμπεριφέρεται” με απρόσμενο τρόπο.

Τη μελέτη υπογράφουν αστρονόμοι της Ομοσπονδιακής Πολυτεχνικής Σχολής της Λωζάνης (EPFL), οι οποίοι εξέτασαν 72 συγκρούσεις σμηνών γαλαξιών, παρατηρώντας τις σε διαφορετικά στάδια και υπό διαφορετικό πρίσμα.

Η σκοτεινή ύλη είναι ύλη που ούτε αντανακλά ούτε απορροφά ηλιακή ακτινοβολία για αυτό και είναι αόρατη. Γνωρίζουμε όμως ότι υπάρχει λόγω της βαρυτικής επίδρασης που προκαλεί σε ορατές περιοχές του σύμπαντος. Έτσι, ένας από τους καλύτερους τρόπους να μελετήσουμε τη σκοτεινή ύλη είναι να παρατηρήσουμε τι συμβαίνει όταν γαλαξίες που περιέχουν μεγάλες ποσότητες συγκρούονται μεταξύ τους.

Καθώς συγκρούονται δύο σμήνη γαλαξιών, οι αστέρες, τα νέφη και η σκοτεινή ύλη αλληλοεπιδρούν με διαφορετικό τρόπο. Τα νέφη αερίων επιβραδύνονται ή και ακόμη ακινητοποιούνται, ενώ οι αστέρες μένουν ανεπηρέαστοι επειδή έχουν περιορισμένες διαστάσεις, εκτός και αν συγκρουστούν, φαινόμενο σπάνιο.

Οι επιστήμονες ανέμεναν ότι επειδή τα νέφη της σκοτεινής  ύλης είναι ομοιόμορφα κατανεμημένα σε κάθε σμήνος θα αλληλοεπιδρούσαν μεταξύ τους όπως τα νέφη αερίων που επιβραδύνονται. Παρόλα αυτά διαπίστωσαν ότι οι μάζες σκοτεινής ύλης εισέρχονται η μία μέσα στην άλλη, χωρίς καμία επίδραση.

«Ξέρουμε πώς αντιδρούν στις συγκρούσεις οι αστέρες και τα νέφη αερίων, όπως και πού καταλήγουν ανάμεσα στα “συντρίμμια”. Συγκρίνοντας αυτά τα στοιχεία με τη δράση της σκοτεινής ύλης, μπορούμε να περιορίσουμε τις εναλλακτικές εκδοχές για τη φύση της», λέει στο σάιτ του EPFL ο Ντέιβιντ Χάρβεϊ από την ελβετική σχολή.

Η παρουσία της σκοτεινής ύλης εκδηλώνεται μόνο από τη βαρυτική αλληλεπίδρασή της με τη συμβατική ύλη. Ωστόσο, δεν αλληλεπιδρά μέσω ηλεκτρομαγνητικών δυνάμεων, γεγονός που εξηγεί γιατί είναι «αόρατη» και δεν μπορεί να ανιχνευθεί απευθείας, μέσω της εκπομπής, διάχυσης ή ανάκλασης ακτινοβολίας.

Τώρα, όμως, η έρευνα των Ελβετών αστροφυσικών αποδεικνύει πως είναι «αόρατη» ακόμη και στον εαυτό της.

Επόμενο βήμα για τους επιστήμονες είναι να ελέγξουν την αντανάκλαση μεταξύ των σωματιδίων και να κατανοήσουν πώς αυτά αλληλεπιδρούν κατά τις συγκρούσεις γαλαξιών.

Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Science.

Πηγή: econews.gr

Φονικό βακτήριο εξολοθρεύει ελαιόδεντρα στη Μεσόγειο

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή βρίσκεται σε «απόλυτη επαγρύπνηση» για ενδεχόμενη εξάπλωση ενός ξενόφερτου βακτηρίου που προσβάλλει ελαιόδεντρα στη νότια Ιταλία, με αποτέλεσμα να τεθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης μια περιοχή 2,4 εκατομμυρίων στρεμμάτων.

Το βακτήριο Xylella fastidiosa προέρχεται από τις ΗΠΑ και πρωτοεμφανίστηκε στην περιοχή της Απουλίας στη νότια Ιταλία το 2013.

«Η εδραίωση του βακτηρίου και η εξάπλωσή του στην Ευρώπη είναι πολύ πιθανή» προειδοποίησε τον Ιανουάριο η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA), κάνοντας λόγο για «μείζονες επιπτώσεις» αν ο παθογόνος μικροοργανισμός εξαπλωθεί σε άλλες χώρες της ΕΕ.

Εκτός από τα ελαιόδεντρα, ο εισβολέας προσβάλλει δεκάδες ακόμα είδη φυτών, όπως αμπέλια, εσπεριδοειδή, αμυγδαλιές και ροδακινιές, καθώς και καλλωπιστικά είδη όπως η πικροδάφνη.

Το X. fastidiosa μεταδίδεται από έντομα που απομυζούν το λεγόμενο ξύλωμα, τα αγγεία που μεταφέρουν νερό από τις ρίζες στα φύλλα. Εγκαθίσταται στα αγγεία αυτά και τα αποφράσσει, απονεκρώνοντας σταδιακά το φυτό.

Περίπου 1,1 εκατομμύρια ελαιόδεντρα, ή το 10% του συνόλου, εκτιμάται ότι έχουν μολυνθεί στην Απουλία, και η Επιτροπή συνιστά την προληπτική εκρίζωσή τους.

Η Ιταλία είναι σήμερα ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός ελαιόλαδου μετά την Ισπανία, και το βακτήριο θα μπορούσε να προκαλέσει μεγάλη οικονομική ζημιά. Γαλλία, Ισπανία και Πορτογαλία ζητούν την αυστηροποίηση των προληπτικών μέτρων, αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Ο λιθουανός επίτροπος Υγείας της ΕΕ Βιτένις Αντριουκαΐτις ανακοίνωσε ότι θα επισκεφθεί σύντομα την Ιταλία προκειμένου να εξεταστεί η αποτελεσματικότητα των μέτρων που λαμβάνονται για να σταματήσει η επιδημία.

Επιτροπή ειδικών που συστήθηκε από την ΕΕ θα εξετάσει τη λήψη νέων μέτρων στην επόμενη συνάντησή της το διήμερο 26-27 Μαρτίου.

Σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, ευρωπαίοι αξιωματούχοι κατηγορούν την Ιταλία ότι επιδείνωσε την κατάσταση λόγω της απροθυμίας να ξεριζώσει αιωνόβια άρρωστα δέντρα.

Μάλιστα η ιταλική περιβαλλοντική οργάνωση Peaclink έστειλε επιστολή στον Αντριουκαΐτις με την οποία του εφιστούσε την προσοχή για επιστημονικές μελέτες που ενοχοποιούν έναν μύκητα για την επιδημία στους ελαιώνες, αντί το X.festidiosa.

«Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κινδυνεύει να καταδικάσει σε θάνατο ολόκληρο το οικοσύστημα της Απουλίας βασιζόμενη στα αποτελέσματα ελέγχων οι οποίοι δεν έχουν καν επιβεβαιώσει την παθογένεια του Xylella σε αυτά τα δέντρα» υποστηρίζει η οργάνωση.

Πηγή: econews.gr

Η λάμπα βαρύτητας βγαίνει στο εμπόριο – Gravity Light

H GravityLight (μια τεχνολογία που παρουσιάστηκε το Φεβρουάριο του 2013) δεν είναι μια κοινή λάμπα. Πρόκειται για μια λάμπα βαρύτητας που φιλοδοξεί να χαρίσει τεχνητό φως σε 1,5 δισ. ανθρώπους που ζουν χωρίς πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα.

Πώς λειτουργεί; Είναι δεμένη με ένα κορδόνι σε ένα σάκο που μπορεί να σηκώσει υλικά με βάρος μέχρι δώδεκα κιλά, όπως χώμα, πέτρες και άμμο. Όπως ο σάκος κατεβαίνει αργά προς το έδαφος χάρη στη βαρύτητα, ένα σύστημα γραναζιών/δυναμό μετατρέπει το βάρος σε ενέργεια, παρέχοντας στους χρήστες φωτισμό για χρονικό διάστημα μέχρι 30 λεπτά, ανάλογα με το βάρος του σάκου. Διαφορετικές ρυθμίσεις επιτρέπουν τον εντονότερο φωτισμό για μικρότερη χρονική διάρκεια.

Η διαδικασία διαρκεί τρία δευτερόλεπτα ωστόσο η παραγόμενη ενέργεια τροφοδοτεί τη λάμπα για μισή ώρα.

Η τεχνολογία που αναπτύσσει η βρετανική εταιρεία Deciwatt έλαβε χορηγία 200.000 Ευρώ στο πλαίσιο του διαγωνισμού καινοτομίας χαμηλού άνθρακα Shell Springboard 2015. Τη χορηγία επικύρωσε επιτροπή που την απαρτίζουν ακαδημαϊκοί, επιχειρηματίες και μηχανικοί. Έτσι σύντομα θα καταστεί εφικτή η παραγωγή της σε μεγάλη κλίμακα και η διάθεσή της στο εμπόριο.

«Η λάμπα δεν διαθέτει μπαταρίες οι οποίες εξαντλούνται, αντικαθίστανται ή πετιούνται», δήλωσε ο Τζιμ Ρηβς, τεχνικός διευθυντής της Deciwatt.

—Τα πλεονεκτήματα

Η ιδέα πίσω από τη λάμπα βαρύτητας GravityLight ήταν να ξεπεραστούν οι περιορισμοί επιλογών όπως οι -οικολογικές κατά τ’ άλλα- ηλιακές λάμπες που λειτουργούν μόνο υπό συνθήκες ηλιοφάνειας και έχουν περιορισμένη ζωή μπαταρίας, αλλά και οι επιπτώσεις χρήσης των λαμπτήρων κηροζίνης που ευθύνονται για επιβλαβή ρύπανση εσωτερικού χώρου και έχουν υψηλό κόστος λειτουργίας λόγω του καυσίμου.

Σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας περίπου 780 εκατομμύρια γυναίκες και παιδιά παγκοσμίως εισπνέουν, από τις λάμπες κηροζίνης, καπνό που αντιστοιχεί σε δυο πακέτα τσιγάρα σε ημερήσια βάση.

Η λάμπα βαρύτητας μπορεί να βοηθήσει 1,5 δισεκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη που δεν έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια. Μελλοντικά θα μπορούσε να αντικαταστήσει τους λαμπτήρες κηροζίνης που είναι αρκετά δημοφιλείς στον αναπτυσσόμενο κόσμο, αλλά προκαλούν ρύπανση εσωτερικού χώρου και ευθύνονται για εγκαύματα και πυρκαγιές.

Μόνο στην Ινδία 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι τον χρόνο τραυματίζονται σοβαρά από ατυχήματα με λάμπες κηροζίνης και υποφέρουν από εγκαύματα.

Πηγή: econews.gr

Συνάχι και ιγμορίτιδα: 10 φυσικά γιατρικά αποτρέπουν τα αντιβιοτικά

Το συνάχι και γενικώς η ρινική συμφόρηση και η ιγμορίτιδα δεν συνδέονται μόνο με τη γρίπη του χειμώνα, αλλά ακόμα με αλλεργίες και καλοκαιρινά κρυολογήματα.

Στην καλύτερη περίπτωση, το συνάχι είναι μια πρόσκαιρη ενόχληση. Στη χειρότερη,μπορεί να προκαλέσουν οιδήματα σε όλο το σύστημα που συνδέει τα αφτιά με τον φάρυγγα.

Οι γιατροί συνήθως συστήνουν αντιβιοτικά για την καταπολέμηση των βακτηρίων, αλλά καλό είναι να αποφεύγουμε την ανεξέλεγκτη χρήση τους.

Μια μελέτη της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας του 2012 που εξέτασε την επίδραση των αντιβιοτικών σε ασθενείς με ρινίτιδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα φάρμακα είχαν το ίδιο αποτέλεσμα με ψευδοφάρμακα.

Αντί λοιπόν να προσφύγουμε στη συνήθη λύση των αντιβιοτικών μπορείτε να δοκιμάσετε τις παρακάτω φυσικές λύσεις.

1. Πλύσεις στη μύτη

Οι ρινικές πλύσεις (πχ με φυσικό ορό ή αλατόνερο) απομακρύνουν τη βρωμιά, τη σκόνη, τη γύρη και άλλα υπολείμματα, ενώ διαλύουν και τη βλέννα (σσ. κοινώς τις μύξες).  Επίσης, καταπραΰνουν τα συμπτώματα αλλεργιών, κρυολογημάτων και γρίπης.

Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να γείρουμε το κεφάλι διαδοχικά προς τα δεξιά και τα αριστερά, να αναπνεύσουμε από το στόμα και να ψεκάσουμε με το διάλυμα το άνω ρουθούνι, ώστε το υγρό να στραγγίξει στο κάτω ρουθούνι. Κενώνουμε τα ρουθούνια και επαναλαμβάνουμε.

Εάν φτιάξουμε το δικό μας διάλυμα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε διυλισμένο, αποστειρωμένο νερό ή νερό από φίλτρο.

2. Ατμοθεραπεία

Ο ατμός ενυδατώνει τα ιγμόρεια και χαλαρώνει τις μύξες. Μπορούμε να ρίξουμε λίγες σταγόνες εκχυλίσματος ευκάλυπτου στη μπανιέρα ή να γεμίσουμε ένα δοχείο με βραστό νερό, να ρίξουμε μια πετσέτα πάνω από το κεφάλι και να εισπνεύσουμε τους υδρατμούς. Κάθε φορά εισπνέουμε υδρατμούς για δέκα λεπτά, δύο με τέσσερεις φορές την ημέρα.

3. Υγραντήρας

Εάν η εσωτερική ατμόσφαιρα στο χώρο σας είναι ξηρή αυτό που χρειάζεστε για να καταπολεμήσετε το συνάχι είναι να προσθέσετε υγρασία, άρα ένας υγραντήρας. Δεν είναι απαραίτητο να θολώσουν τα τζάμια για να αποσυμφορήσετε το ιγμόρειο.

4. Βρομελίνη

Η βρομελίνη καθιερώθηκε ως θεραπευτικό συστατικό το 1957, όταν ο Χάινικε ανακάλυψε υψηλές συγκεντρώσεις βρομελίνης στον ανανά. Η βρομελίνη αποτελεί ένα από μια ομάδα θειούχων πρωτεολυτικών ενζύμων (ένζυμα που διασπούν την πρωτεΐνη). Είναι επίσης γνωστή για την αντιφλεγμονώδη δράση της και την ιδιότητά της να καταπολεμά και να ανακουφίζει τις μολύνσεις του άνω αναπνευστικού.

Επί αιώνες χρησιμοποιείται στη Λατινική Αμερική κατά της δυσπεψίας και την αντιφλεγμονώδη δράση της.

Η βρομελίνη μειώνει το βήχα και τη ρινική συμφόρηση που προκαλεί ιγμορίτιδα, λοιμώξεις της αναπνευστικής οδού και πυρετούς.

5. Δοκιμάστε τα βότανα

Η Αμερικανική Εταιρεία Ωτολαρυγγολογίας τονίζει ότι οι κινέζοι βοτανολόγοι χρησιμοποιούν το άνθος της μανόλιας ως φάρμακο εναντίον της ρινικής συμφόρησης. Σε συνδυασμό με άλλα βότανα όπως η αγγελική, η μέντα και το χρυσάνθεμο συμβάλλει στην καταπολέμηση λοιμώξεων του άνω αναπνευστικού και των πονοκεφάλων που προκαλούν.

6. Ενυδατωθείτε

Ο υπ΄αριθμόν ένα κανόνας όταν είμαστε άρρωστοι είναι να πίνουμε πολλά υγρά. Το ίδιο ισχύει και με το συνάχι. Η περίφημη Κλινική Μάγιο συνιστά να πίνουμε πολύ νερό διότι “διαλύει τις συγκεντρώσεις βλέννας και βοηθά τη στράγγιση του συστήματος”, αλλά προειδοποιεί για τις αρνητικές επιπτώσεις της κατανάλωσης ποτών που περιέχουν καφεΐνη ή αλκοόλ διότι προκαλούν αφυδάτωση”.

7. Σούπες

Ειδικά η κοτόσουπα είναι θαυματουργή σε αυτές τις περιπτώσεις. Η κοτόσουπα περιέχει κυστεΐνες, η οποία αραιώνουν τη βλέννα. Πασπαλίστε με σκόρδο (για να σκοτώσετε τα μικρόβια) και καυτό κόκκινο πιπέρι (για πλήρη αποσυμφόρηση). Εναλλακτικά μπορείτε να πιείτε ζεστά αφεψήματα όπως τσάι τζίντζερ, τσάι γλυκόριζας  ή μαύρο τσάι με μέλι και λεμόνι.

8. Πικάντικα

Τα φαγητά που περιέχουν πιπέρια, χρένο, καυτερή μουστάρδα, κάρρυ ή γουαζάμπι καθαρίζουν το ιγμόριο.

9. Κομπρέσες

Μια ζεστή κομπρέσα στην περιοχή της μύτης καταπραΰνει τον πόνο. Η Αμερικανική Εταιρεία Ωτολαρυγγολογίας συνιστά την εναλλαγή μιας καυτής κομπρέσας για τρία λεπτά με μια ψυχρή κομπρέσα για τριάντα δευτερόλεπτα. Επαναλάβετε τρεις φορές τη διαδικασία και κάντε το δύο με έξι φορές την ημέρα.

10. Μαντζούνια

Τα κρυολογήματα και τα συνάχια καταπολεμούν ακόμα το λάδι της ρίγανης (3-4 σταγόνες κάτω από τη γλώσσα),  η εχινάκια (ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα) και το ακατέργαστο μέλι ακατέργαστο μέλι (έχει αντιμικροβιακές και αντιοξειδωτικές ιδιότητες).

Σε κάθε περίπτωση εάν νοιώθετε έντονο πόνο, πρήξιμο γύρω από τα μάτια, ισχυρό πονοκέφαλο, δυσκαμψία στον αυχένα, δύσπνοια, σύγχυση και προβλήματα όρασης καλέστε άμεσα το γιατρό σας.

Πηγή: econews.gr

Οι θαλάσσιοι πάγοι της Αρκτικής σε ιστορικό χαμηλό επίπεδο

Οι θαλάσσιοι πάγοι στον Αρκτικό Ωκεανό έχουν συρρικνωθεί στο χαμηλότερο καταγεγραμμένο επίπεδο κατά τη χειμερινή περίοδο σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Δεδομένων Χιονιού και Πάγου (NSIDC) που εδρεύει στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο στο Μπόλντερ.

Οι χειμερινοί πάγοι της Αρκτικής έφτασαν στο ανώτατο επίπεδο των 14,5 εκατ. τετρ. χλμ, το χαμηλότερο από το 1979 που διενεργούνται δορυφορικές μετρήσεις.

Μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι οι πάγοι της Αρκτικής απώλεσαν το 65% του όγκου τους μεταξύ 1975 και 2012.

Ο Μπομπ Γουόρντ, του Ερευνητικού Ινστιτούτου Κλιματικής Αλλαγής και Περιβάλλοντος Γκράνθαμ στο London School of Economics δήλωσε στο BBC ότι “η σταδιακή εξαφάνιση του πάγου έχει προφανείς επιπτώσεις στους ανθρώπους, τα ζώα και τα φυτά στις αρκτικές περιοχές, αλλά και σε όλο τον κόσμο, καθώς ανεβαίνει η στάθμη των θαλασσών”.

To NSIDC ανακοίνωσε ότι οι χειμερινοί πάγοι της Αρκτικής έφτασαν στο ανώτατο φετινό επίπεδο στις 25 Φεβρουαρίου και πλέον βρίσκονται σε διαδικασία τήξης καθώς μπαίνουμε στην άνοιξη.

Η ποσότητα που μετρήθηκε το Φεβρουάριο είναι 130.000 τετρ. χλμ μικρότερη από το προηγούμενο χαμηλό των χειμερινών πάγων.

Οι επιστήμονες αποδίδουν την κατάσταση στις ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες που επικράτησαν το Φεβρουάριο σε περιοχές της Ρωσίας και της Αλάσκα.

Ο επιστήμονας του NSIDC, Γουόλτ Μέγιερ σχολίασε ότι “η μέγιστη ποσότητα πάγου δεν εξαρτάται μόνο από τις επικρατούσες κλιματικές συνθήκες, αλλά και από εφήμερες και συχνά τοπικές καιρικές συνθήκες”.

—Τι σημαίνει η τήξη των πάγων για το Κλίμα και την περιοχή

Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, ο Αρκτικός Ωκεανός παγώνει, ενώ το καλοκαίρι μεγάλο μέρος των θαλάσσιων πάγων λιώνει, σε μια φυσική διαδικασία που θα εξακολουθήσει να συμβαίνει ανεξαρτήτως της εξέλιξης της κλιματικής αλλαγής. Ακόμα και αν η Αρκτική συνεχίσει να είναι ένα από τα μέρη του πλανήτη που “υποφέρει” περισσότερο από την υπερθέρμανση, θα βυθίζεται πάντα στο παγωμένο πολικό σκοτάδι κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Κάθε χρόνο, για διάφορες φυσικές αιτίες, η κατάσταση των πάγων ποικίλει. Το γεγονός ότι κατά τους χειμερινούς μήνες οι πάγοι διαμορφώθηκαν στα χαμηλότερα ιστορικά επίπεδα δεν σημαίνει ότι ένα αντίστοιχο αρνητικό ρεκόρ θα καταγραφεί και το καλοκαίρι με τα επίπεδα τήξης των πάγων.

Πέρα από τις στατικές μετρήσεις του επιπέδου των πάγων, αυτό που έχει σημασία μετά από 30 χρόνια δορυφορικών παρατηρήσεων είναι ότι υπάρχει μια ξεκάθαρη τάση μείωσης του επιπέδου των πάγων ανά δεκαετία.

Έτσι, πολύ πιθανό θεωρείται εντός του αιώνα που διανύουμε το σενάριο του ανοίγματος νέων θαλασσίων οδών στην Αρκτική, μια πιθανή εξέλιξη που θα διευκολύνει την πρόσβαση στα πλούσια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά και τη μεταβολή των υποθαλάσσιων ρευμάτων που ρυθμίζουν το Κλίμα του πλανήτη μας.

Την ίδια ώρα, στους αντίποδες του πλανήτη, οι επιστήμονες σπάνε το κεφάλι τους για να κατανοήσουν την αύξηση των θαλάσσιων πάγων σε συγκεκριμένες περιοχές της Ανταρκτικής.

Συνολικά, οι θαλάσσιοι πάγοι του πλανήτη μειώνονται, αλλά πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα σχετικά με τον ρυθμό της μείωσης.

Πηγή: econews.gr

Ο Ήλιος “μαύρισε” μέσω κομητών τον πλανήτη Ερμή

Το σκούρο χρώμα της επιφάνειας του πλανήτη Ερμή, του κοντινότερου στον Ήλιο, εξήγησαν αμερικανοί ερευνητές του Εθνικού Εργαστηρίου Λόρενς Λίβερμορ.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες ο Ερμής απέκτησε το σκοτεινό χρώμα από τις εναποθέσεις μικροσωματιδίων άνθρακα που σκορπίζουν πάνω στον Ερμή οι κομήτες που κινούνται προς τον Ήλιο.

Οι κομήτες που πλησιάζουν τον Ήλιο σταδιακά διαλύονται υπό την επίδραση του ηλιακού ανέμου και σκορπίζουν τη σκόνη τους που περιέχει άνθρακα σε ποσοστό περίπου 25%.

Εκτιμάται ότι σήμερα πια η επιφάνειά του Ερμή περιέχει άνθρακα σε ποσοστό από 3% έως 6%. Από την άλλη πλευρά, ο σίδηρος, ένα στοιχείο που θα μπορούσε να δικαιολογήσει το σκούρο χρώμα της επιφάνειας δεν ξεπερνά σε ποσοστό το 2%.

Οι κομήτες όπως και οι πλανήτες κινούνται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Ωστόσο, σε αντίθεση με τους πλανήτες οι κομήτες έχουν ελλειπτικές τροχιές πράγμα που σημαίνει ότι είτε απομακρύνονται πολύ από τον Ήλιο στην εξωτερική τους τροχιά είτε “βουτάνε” προς το κέντρο του ηλιακού μας συστήματος όταν το πλησιάζουν.

Ο μικρός πλανήτης Ερμής βρίσκεται σε ένα σημείο του ηλιακού συστήματος όπου πολλοί κομήτες πλησιάζουν σε πολύ κοντινή απόσταση τον Ήλιο και για αυτό το λόγο δέχεται αυτό τον “μικροβομβαρδισμό” σωματιδίων άνθρακα.

Η μελέτη με επικεφαλής την Μέγκαν Μπρουκ Σιάλ δημοσιεύεται στο περιοδικό γεωεπιστημών “Nature Geoscience”.

«Φαίνεται, πως ο Ερμής, ουσιαστικά είναι ένας βαμμένος πλανήτης εξαιτίας της συνεχούς πτώσης μικρομετεωριτών πλούσιων σε άνθρακα», δήλωσε ο καθηγητής γεωλογίας του Πανεπιστημίου Μπράουν Πίτερ Σουλτς.

Πηγή: econews.gr

Ανακαλύφθηκε νέο επιθετικό στέλεχος του HIV που προκαλεί AIDS

Λέουβεν, Βέλγιο
Ένα νέο στέλεχος του ιού HIV που διαδίδεται στην Κούβα προκαλεί AIDS μόλις ένα με τρία χρόνια μετά τη μόλυνση, προειδοποιούν οι ερευνητές που το ανακάλυψαν. Η εξέλιξη της λοίμωξης είναι τόσο ραγδαία ώστε η διάγνωση και η θεραπεία με αντιρετροϊκά φάρμακα μπορεί να έρθουν υπερβολικά αργά.

Χωρίς φαρμακευτική θεραπεία, η λοίμωξη HIV χρειάζεται κατά μέσο όρο πέντε με δέκα χρόνια πριν εξελιχθεί σε AIDS, το Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας που προκαλεί τελικά θάνατο από ευκαιριακές λοιμώξεις.

Το νέο στέλεχος του AIDS είναι διαφορετικό και δείχνει να έχει προκύψει από το συνδυασμό διαφορετικών υποτύπων του ιού. Το όνομα που του δόθηκε είναι CRF19.

Η μελέτη που αναγνωρίζει το νέο στέλεχος ξεκίνησε όταν γιατροί στην Κούβα ενημέρωσαν ερευνητές στο Βέλγιο ότι όλο και περισσότεροι ασθενείς εκδήλωναν AIDS σε ασυνήθιστα μικρό χρονικό διάστημα.

Η ομάδα της Αν-Μίκε Βαντάμ, καθηγήτριας στο βελγικό πανεπιστήμιο της Λέουβεν, εξέτασε δείγματα αίματος από 73 ασθενείς στην Κούβα που είχαν προσβληθεί πρόσφατα από HIV.

«Γνωρίζουμε ότι είχαν μολυνθεί πρόσφατα επειδή είχαν βρεθεί αρνητικοί στον ιό ένα ή το πολύ δύο χρόνια νωρίτερα» εξηγεί η Δρ Βαντάμ.

Οι ασθενείς αυτοί, από τους οποίους οι 52 είχαν ήδη εκδηλώσει AIDS, συγκρίθηκαν με μια ομάδα 22 ασθενών που είχαν εκδηλώσει AIDS έπειτα από μια κανονική, μακρά περίοδο καλής υγείας.

Στους ασθενείς της πρώτης ομάδας ανιχνεύθηκε το νέο στέλεχος του HIV, το οποίο δείχνει να είναι υβριδικό: φέρει γενετικό υλικό από τρεις διαφορετικούς υπότυπους, A, D και G. Οι υπότυποι αυτοί πιθανότατα είχαν την ευκαιρία να ανασυνδυαστούν στον οργανισμό κάποιου ασθενή που είχε την ατυχία να μολυνθεί από πολλά διαφορετικά στελέχη του HIV ταυτόχρονα.

Οι ασθενείς που έφεραν το νέο στέλεχος CRF19 παρουσίασαν ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα του ιού στο αίμα και πολλοί έπασχαν ήδη από ευκαιριακές λοιμώξεις.

Ο λόγος για τον οποίο το CRF19 είναι τόσο επιθετικό έχει σχέση με το πώς ο ιός μολύνει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος. Στα αρχικά στάδια της λοίμωξης, εξηγούν οι ερευνητές, ο ιός HIV συνδέεται σε μια πρωτεΐνη στην επιφάνεια των κυττάρων που ονομάζεται υποδοχέας CCR5. Έπειτα από αρκετά χρόνια, ο ιός αλλάζει συμπεριφορά και αρχίζει να συνδέεται με έναν διαφορετικό υποδοχέα, τον CXCR4. H αλλαγή αυτή συμπίπτει γενικά με την εκδήλωση AIDS.

Τα εργαστηριακά πειράματα της μελέτης υποδεικνύουν ότι η μετάβαση στον υποδοχέα CXCR4 συμβαίνει πολύ νωρίτερα με το νέο επιθετικό στέλεχος. Αυτό, με τη σειρά του, δείχνει να οφείλεται σε μια πρωτεάση που προήλθε από τον υπότυπο D του HIV και επιταχύνει τον πολλαπλασιασμό του ιού.

Η μελέτη επισημαίνει ότι ο νέος τύπος CRF19 είχε εντοπιστεί παλαιότερα σε ασθενείς στην Αφρική, η διάδοσή του όμως είναι περιορισμένη σε αυτή την ήπειρο. Στην Κούβα, αντίθετα, το επιθετικό στέλεχος κυκλοφορεί ευρέως.

Όπως επισήμανε η Δρ Βαντάμ, το δίδαγμα που προκύπτει είναι ότι τα άτομα που έχουν πολλαπλούς σεξουαλικούς συντρόφους και δεν χρησιμοποιούν προφυλακτικό πρέπει να ελέγχονται για HIV συχνά.

Αυτό όχι μόνο θα εξασφάλιζε την έγκαιρη χορήγηση της φαρμακευτικής αγωγής, αλλά επιπλέον θα απέτρεπε την εμφάνιση νέων υβριδικών στελεχών από το συνδυασμό των υπαρχόντων.

Πηγή: Newsroom ΔΟΛ

Δάσος παλαιότερο των δεινοσαύρων αναδύθηκε στην Ισπανία

Μαδρίτη

Η πρόσφατη κακοκαιρία που έπληξε μια ακτή στην χώρα των Βάσκων στην Ισπανία έφερε μια εντυπωσιακή αποκάλυψη. Η κακοκαιρία μετακίνησε μεγάλες ποσότητες άμμου και άλλων υλικών από την ακτή Cantabrian που βρίσκεται στα περίχωρα της πόλης Σαντατέρ. Η μετακίνηση αυτή αποκάλυψε καλοδιατηρημένα απολιθώματα πανάρχαιων όπως αποδείχτηκε δέντρων.

Επιστήμονες του γειτονικού πανεπιστημίου του Οβιέδο μελέτησαν τα δέντρα και η χρονολόγηση έδειξε ότι έχουν ηλικία 300 εκ. ετών. Πρόκειται δηλαδή για δέντρα που προϋπήρχαν των δεινοσαύρων.

Σύμφωνα με τους ειδικούς η περιοχή που βρέθηκαν τα δέντρα την εποχή εκείνη βρισκόταν στο νότιο ημισφαίριο του πλανήτη και αργότερα η μετακίνηση των τεκτονικών πλακών την έφερε στο σημείο που βρίσκεται σήμερα.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι στην περιοχή εκείνη την εποχή εκτός από τα δέντρα που ανακαλύφθηκαν υπήρχαν άγνωστα «εξωτικά», όπως τα χαρακτηρίζουν, είδη φυτών καθώς και κάποια πρώιμα είδη ζώων. Πιστεύουν επίσης ότι πιθανότατα στην περιοχή υπάρχουν και άλλα σχετικά ευρήματα και για αυτό πρέπει να γίνουν νέες έρευνες εκεί.

Πηγή: tovima.gr/science